Η Μαριέλλα Σαββίδου μιλά πρώτη φορά για την προσωπική της ζωή και αποκαλύπτει...

“Όταν ερωτεύομαι, το παθαίνω κάπως κατακούτελα. Υπερβολικά! Δεν μπορώ να τον ζήσω αλλιώς. Είναι απόλαυση, αλλά μου δημιουργεί ανισορροπία και με αναστατώνει. Ο έρωτας είναι τρέλα! Στην αρχή, δεν βλέπεις τα στραβά του άλλου, εθελοτυφλείς. Είναι όλα ροζ! Αλλά είναι ωραίο πράγμα να νιώθεις το πάθος και την ένταση. Ο έρωτας είναι το πιο απρογραμμάτιστο πράγμα στη ζωή.” λέει χαρακτηριστικά η ηθοποιός στο Down Town της Κύπρου!
Η δέσμευση σε τρομάζει;
Και ναι και όχι. Γενικώς, είμαι δοτικό άτομο και πολύ πιστό. Έχω καλές φιλίες, διαχρονικές, κι έτσι είμαι και στις σχέσεις μου. Οπότε, με τρομάζει η ιδέα τού να πληγωθώ. Όλα μπαίνουν, όμως, στη θέση τους όταν βρεθεί το κατάλληλο άτομο.
Συνήθως τι τύποι ανδρών σου αρέσουν; Για παράδειγμα, είναι του γούστου σου κάποιο από τα αγόρια της φωτογράφησής μας – γυμνασμένοι άνδρες, με αθλητικό σωματότυπο, ίσως και μικρότερης ηλικίας από σένα;
Έφτασα στο συμπέρασμα ότι το να έχεις «τύπο», τελικά είναι ανούσιο. Η ζωή με έχει εκπλήξει με τους άντρες που μπορεί να μου έκαναν κλικ. Ούτε η ηλικία, ούτε το πόσο γυμνασμένος ή όχι είναι, νομίζω ότι παίζει ρόλο τελικά. Το πιο σημαντικό είναι να έχεις χημεία με τον άλλον και τελικά αυτό δεν προγραμματίζεται με κανένα τρόπο.
Επειδή είπες πριν ότι εσύ είσαι πιστή, θα έβλεπες μέσα σε λογικά πλαίσια το ενδεχόμενο της απιστίας;
Από τη δική μου πλευρά αυτό δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί με ξέρω. Δεν μπορώ να απιστήσω, όταν είμαι με έναν άνθρωπο. Από την άλλη, δεν θα μπορούσα να καταφέρω ποτέ να το δω «λογικά» αν μου συνέβαινε. Μπορεί να με έχουν απατήσει και να μην το έμαθα ποτέ! Τι να πω; (γελάει). Αλλά η λογική δεν χωράει στον έρωτα.
Ζηλεύεις;
Γενικά όχι, δεν δείχνω τη ζήλια μου. Ίσως επειδή δεν έχω εισπράξει και δικαιώματα. Δεν κάνω σκηνές και ποτέ δεν έχω ψάξει ρούχα, κινητά. Αυτά είναι τελείως έξω από εμένα. Δεν μπορώ να τα κάνω.
Τους χωρισμούς σου τους ζεις έτσι υπερβολικά, όπως ερωτεύεσαι;
Δυστυχώς, ναι! (γελάει). Δεν είμαι όμως drama queen, ίσως επειδή είμαι περήφανος άνθρωπος και κλείνομαι στον εαυτό μου. Αλλά ο χωρισμός, είναι πάντα αντίστοιχος του έρωτα. Όση χαρά θα πάρεις όταν ερωτευτείς, άλλο τόσο πόνο θα βιώσεις αν αυτό τελειώσει. Μεγαλώνοντας, βλέπω ότι ωριμάζω. Δεν πέφτω πια στα πατώματα. Όλα κάνουν τον κύκλο τους, το αντιλαμβάνομαι αυτό και ηρεμώ όσο μεγαλώνω.