Μάκης Δελαπόρτας: «Ήταν σοκαριστική η απώλεια»

«Μου λείπει η Άλικη, ενώ έζησα τη Ρένα (Βλαχοπούλου) πιο πολύ και είχα φτάσει σε σημείο να πω ότι είναι καλύτερα να την πάρει ο Θεός, γιατί δεν ήθελα να τη βλέπω να τυραννιέται έτσι. Η Αλίκη «έφυγε» σαν ήλιος που έδυσε πριν από την ώρα του. Όσο περνάνε τα χρόνια, αυτός ο ήλιος λείπει όλο και πιο πολύ, δεν βλέπω αυτή τη λάμψη ούτε στις πρεμιέρες ούτε στα πάρτι... Η Αλίκη φεγγοβολούσε, δεν γούσταρε τους τεμπέληδες, τους κόλακες και τις «αυλές». Υπήρχαν πολλά τέτοια γύρω της, αλλά δεν θα εκτιμούσε. Τη γνώρισα σε ηλικία 17 χρονών, έβλεπε ότι είχα κάτι και το εκτιμούσε βαθιά. Οταν «έφυγε» η Αλίκη, αισθάνθηκα ότι έχασα τον προστάτη μου. Ήταν σοκαριστική η απώλεια, αισθάνθηκα ότι βρέθηκα μετέωρος.

Άργησα να το συνειδητοποιήσω. Μετά από 20 χρόνια σε κάθε συνέντευξη μου να με ρωτάνε για την Αλίκη είναι φυσικό, όμως από την άλλη καπελώνει όλο το άλλο κομμάτι που έχει να κάνει με τη δική μου δημιουργική ύπαρξη, ότι κάνω πράγματα. Πάντα θα με ακολουθεί αυτό και θέλω, σε κάθε κουβέντα να αναφέρω ότι η καλή μου νεράιδα ήταν η Αλίκη. Ήταν σαν συγγενής μου, δικός μου άνθρωπος, αλλά δεν είμαι μόνο αυτό. Στην Ελλάδα βάζουν ταμπελίτσες και είναι πολύ δύσκολο να τις βγάλεις από πάνω σου», λέει ο ίδιος στο Λοιπόν.