Ελένη Πέτα: «Όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στη σκηνή…»
Για την πρώτη της παιδική ανάμνηση με τη μουσική, μίλησε η Ελένη Πέτα.
«Προέρχομαι από μουσική οικογένεια γιατί ο πατέρας μου ήταν μουσικός και τα ακούσματα ήταν πάντα ιδιαίτερα και όχι ελληνικής μουσικής αλλά περισσότερο ξένης τζαζ, ροκ και μετά ποπ. Η πρώτη μου θύμηση ήταν αναμφισβήτητα στην πέμπτη δημοτικού όταν ο πατέρας μου αποφάσισε να με γράψει στο κρατικό ωδείο Θεσσαλονίκης να μάθω βιολοντσέλο. Ήταν ένα όργανο που ήθελε να ασχοληθεί ο ίδιος δεν το έκανε και αποφάσισε πολύ σωστά να ασχοληθώ εγώ. Αγάπησα το βιολοντσέλο έπειτα από χρόνια, ασχέτως αν δεν τελείωσα τις σπουδές μου σε αυτό. Μετά έκανα πιάνο που το αγαπούσα περισσότερο και συνέχισα τις σπουδές. Ο μπαμπάς μου ήταν πολύ μπροστά και θέλησε να βάλει εμένα και τον αδελφό μου να σπουδάσουμε κλασσική μουσική», λέει στο Καρφί.
Πότε αποφάσισε να ακολουθήσει επαγγελματικά το τραγούδι;
«Επειδή ήμουν πολύ κλειστός χαρακτήρας και η ενασχόλησή μου με την κλασσική μουσική με έβαζε σε άλλα μονοπάτια δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ επαγγελματικά με το τραγούδι. Δεν πήγαινε το μυαλό μου σε αυτό. Πάλι ο πατέρας μου ευθύνεται γιατί όταν έδωσα πανελλαδικές για να περάσω στο τμήμα μουσικών σπουδών και δεν το κατάφερα για μισή μονάδα το έριξα στο τραγούδι. Τότε μεσουρανούσε η Γουίτνεϊ Χιούστον μία καλλιτέχνιδα που θαύμαζα πάρα πολύ με μία τεράστια φωνή, ένα εκτόπισμα ασύλληπτο και μια λάμψη αδιανόητη.
Άρχισαν να μου αρέσουν τα τραγούδια της, να ασχολούμαι με την ποπ μουσική και να τραγουδώ στο σπίτι. Όταν με άκουσε ο πατέρας μου είπε «Ελένη έχεις πολύ ωραία φωνή δεν θέλεις να έρθεις να κάνεις μία οντισιόν εκεί που δουλεύω;» και είπα ναι! Έγινε μία υπέρβαση στον χαρακτήρα μου που με βοήθησε πάρα πολύ γιατί ήμουν μονόχνοτη, μου άρεσε να κάθομαι στο σπίτι και να διαβάζω. Οι φίλες μου με παρακαλούσαν να βγω για καφέ και να πάμε σινεμά. Αυτό το ναι το είπε μία άλλη πλευρά του εαυτού μου που δεν την είχα ανακαλύψει ακόμη. Όταν ανέβηκα για πρώτη φορά στη σκηνή είχαν άγχος όλοι οι άλλοι εκτός από εμένα. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος είναι πολυδιάστατος. Είμαι άνθρωπος που ρισκάρω και δεν φοβάμαι και αυτό με βοήθησε».