Βίκυ Βολιώτη: «Οι γυναίκες ακόµα παλεύουν για τα αυτονόητα και συγκρούονται µε την οικογένεια»
Η Βίκυ Βολιώτη με αφορµή την επιτυχηµένη παράσταση «Αύγουστος», που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και η οποία στις 4 Οκτωβρίου θα ξεκινήσει να παίζεται για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Δημήτρης Χορν μιλάει για τον ρόλο της αλλά και για όλα όσα το έργο θέλει να χαρίσει στον θεατή.
Θέµις Μπαζάκα, Μαρία Πρωτόπαππα, Μαρίνα Ασλάνογλου, Μάνος Βακούσης, εσύ, µια ντουζίνα άτοµα στη σκηνή! Πόσο εύκολο είναι αυτό;
Εχει πολύ µεγάλο βαθµό δυσκολίας. Οταν πετυχαίνει, όµως, είναι από τα πιο ωραία πράγµατα που µπορείς να κάνεις στο θέατρο.
Στον «Αύγουστο», ο λόγος είναι το πιο καταστροφικό όπλο...
Αυτό είναι και το έργο, ουσιαστικά. Με όπλο τη γλώσσα, κυρίως, αυτό το αντρόγυνο ισοπέδωσαν ο ένας τον άλλον, αλλά και τα παιδιά τους. Η ηρωίδα µου, η Αϊβι, είναι µεσαίο παιδί και αυτό τα λέει όλα. Είναι η αδελφή που µένει πίσω, γηροκοµώντας τους γονείς της. Εχει θυσιάσει τα όνειρά της, αλλά θα προσπαθήσει να κάνει την επανάστασή της.
Πότε επουλώνονται τα τραύµατα, οι αµυχές έστω, που µας δηµιουργούν οι γονείς µας;
Είναι µια πάλη διαρκής. Νοµίζω ότι ο µόνος τρόπος να έρθεις σε συνδιαλλαγή µε αυτά τα «βαρίδια» είναι να παραδεχτείς ότι και οι γονείς είναι άνθρωποι κι έκαναν λάθη, όµως εσύ οφείλεις να πατήσεις στα πόδια σου και να µη µεταθέτεις άλλο τις ευθύνες.
Η οικογένεια του 21ου αιώνα είναι πιο δυσλειτουργική, άραγε;
Η ζωή είναι πιο πολύπλοκη. Παλιά οι ρόλοι ήταν δεδοµένοι και τα πράγµατα πήγαιναν από µόνα τους. Σε καµία περίπτωση δεν θα ήθελα να ζήσω σε µια άλλη εποχή. Ωστόσο δεν µπορώ να µην παραδεχτώ ότι η απλότητα που υπήρχε παλαιότερα λειτουργούσε υπέρ µας. Η σηµερινή µάνα θέλει να δουλέψει - κι εγώ το θέλω, τη δουλειά µου τη λατρεύω. Οµως πιέζεται τροµακτικά. ∆εν είναι έτοιµη ακόµα η κοινωνία να αποδεχτεί όλους τους ρόλους που θέλει να έχει. Οι γυναίκες ακόµα παλεύουν για τα αυτονόητα και συγκρούονται - µε την οικογένεια, τους άντρες, τα παιδιά τους.
Πηγή: Real