Πέγκυ Τρικαλιώτη: «Ο στόχος µου είναι να είµαι πιο ψύχραιµη απέναντι στα γεγονότα»
Στις αρχές του 2017, η οµάδα «Νάµα» της Ελένης Σκότη και του Γιώργου Χατζηνικολάου, µε το έργο του Λέοντος Τολστόι «Η δύναµη του σκότους», που παρουσιάστηκε στο «Σύγχρονο Θέατρο», ήταν το εισιτήριο της επιστροφής της Πέγκυς Τρικαλιώτη στο θέατρο. Από τον Οκτώβριο, η «δύναµη του σκότους» θα συνεχιστεί για δεύτερη χρονιά. Αλλά υπάρχουν κι άλλα: ο πρωταγωνιστικός της ρόλος, από τις 12 Οκτωβρίου, στα «Οργισµένα Νιάτα» του Τζον Όσµπορν (στο θέατρο «Olvio»), σε σκηνοθεσία της Κίρκης Καραλή. Και τον Φεβρουάριο στο «Η απολογία της Μαντάµ Κιουρί» (στο θέατρο «Σταθµός»), σε σκηνοθεσία -και πάλι- της Καραλή, θα υποδυθεί µία από τις σηµαντικότερες γυναίκες όλων των εποχών.
Η «Κιουρί» βρίσκεται ακόµα στα σπάργανα, υποθέτω...
Ναι. Οι σκέψεις µου αυτή τη στιγµή πετούν µία στον Τολστόι και µία στα «Νιάτα». Αλλά και η Κιουρί, σε κείµενο της Ευσταθίας, µε συναρπάζει. ∆εν είχα ιδέα ότι είχε µια τόσο έντονη ζωή. Πέρα από το επιστηµονικό κοµµάτι, την προσφορά της στην ανθρωπότητα και τα Νόµπελ, το έργο µιλάει και για τον µεγάλο της έρωτα µε έναν άντρα σε διάσταση. Εναν έρωτα που παραλίγο να της στοιχίσει το Νόµπελ. Οι άνθρωποι την πετροβολούσαν! Ακόµα και σήµερα, αν είσαι γυναίκα, δεν σου συγχωρούν όλα όσα συγχωρούν σε έναν άντρα.
Και στην «Προσγείωση» είχες υποδυθεί µια ηρωίδα σε έναν κόσµο ανδρικό...
Μου αρέσει αυτό! Αλλά όχι µόνο αυτό. Η Ανίσια στο «Σκότος», βυθισµένη σε δίνη, δεν είναι µια κοπέλα «σηµαντική». Η «Αλισον» των «Νιάτων» είναι ένα πλάσµα καθηµερινό, απλό, αδιάφορο. Καθόλου «σηµαντικό» κι αυτό, αλλά µε πολύ σηµαντικά ζητήµατα.
Ξέρω πόσο παθιάζεσαι µε τους ρόλους σου, πόσο µπαίνεις µέσα τους. Πώς ισορροπείς αυτές τις τρεις γυναίκες µέσα σου, πού βρίσκονται την ώρα που παίζεις µε τη Φραντζέσκα, ας πούµε;
Είναι µια τρελή περίοδος και η αλήθεια είναι ότι για κανέναν µήνα συνολικά δεν θα είµαι τόσο παρούσα στη ζωή της µικρής µου. Θα µε χάσει και θα τη χάσω λίγο. Αλλά θα αναπληρώσω. ∆εν ξέρω πώς θα τα κάνω όλα αυτά µαζί. Αλλά πρέπει, µε καταλαβαίνεις!
Πώς έχει λειτουργήσει το πέρασµα του χρόνου στην Πέγκυ-ηθοποιό;
Η τάση µου πια, όταν το επιτρέπει το έργο (γιατί ο Τολστόι δεν το επιτρέπει), είναι να απλοποιήσω όσο µπορώ περισσότερο τα πράγµατα. Η ανάγκη µου είναι να µειώσω, να κόψω, να αφαιρέσω.
Αυτό ισχύει και στη ζωή σου;
Ο στόχος µου είναι να είµαι πιο ψύχραιµη απέναντι στα γεγονότα. Να τα παίρνω ένα-ένα, µέρα τη µέρα. Γιατί η φτιαξιά µου είναι, όταν υπάρχει ένα πρόβληµα, να βάζω άλλα 15 από πάνω. Κάτι εντελώς περιττό.
Πηγή: Real