Μανώλης Μητσιάς: «Είµαι γοητευµένος με την Καρυοφιλλιά Καραμπέτη»
Η δωρική και συνάµα λυρική φωνή του έχει ταυτιστεί µε µερικά από τα ωραιότερα τραγούδια που συνθέτουν τη συλλογική µας µνήµη. Ο Μανώλης Μητσιάς όµως, παρά το σπουδαίο ρεπερτόριό του, παραµένει σεµνός και µετρηµένος. ∆ιατηρεί το ήθος µιας άλλης εποχής, µιλά µε ταπεινότητα για τους µεγάλους που συναναστράφηκε από την αρχή της καριέρας του και συγκεκριµένα για τον Νίκο Γκάτσο, ο οποίος καθόρισε κατά πολύ την πορεία του.Η µουσικοθεατρική παράσταση «Ο Γκάτσος που αγάπησα», που έστησε µαζί µε την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και έγινε sold out πέρυσι στη σκηνή του «Παρνασσού», στις 6 Οκτωβρίου θα ανέβει στη σκηνή του Ηρωδείου. Μαζί θα τραγουδήσουν τα πιο γνωστά τραγούδια του Γκάτσου, µελοποιηµένα από τους Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, ∆ήµο Μούτση και Λουκιανό Κηλαηδόνη. Τραγούδια όπως τα «Μη µου χτυπάς τα µεσάνυχτα την πόρτα», «Ο Γιάννης ο φονιάς», «Τ’ αστέρι του βοριά», «Χάρτινο το φεγγαράκι» θα πληµµυρίσουν το ρωµαϊκό θέατρο.
Είχατε την τύχη να ερµηνεύσετε πρώτος τα περισσότερα τραγούδια του Νίκου Γκάτσου, αλλά και να τον συναναστραφείτε. Τι κρατάτε από εκείνον;
Όταν ήρθα στην Αθήνα, το 1968, πήγα στο στούντιο της Columbia -µε είχε καλέσει ο ∆ήµος Μούτσης για να παρακολουθήσω την ηχογράφηση της ταινίας «Ενας µάγκας στα σαλόνια», απ’ όπου και το τραγούδι «Με ένα παράπονο» σε στίχους του Γκάτσου- και τελείως τυχαία ήταν εκεί ο ίδιος. Εκεί γνωριστήκαµε και έµελλε αυτή η συνάντηση να µε ακολουθεί σε όλη µου τη ζωή - και ευτυχώς, γιατί ο Γκάτσος χάραξε µε τον τρόπο του την παρουσία µου στο ελληνικό τραγούδι. Οι πολύ συχνές επαφές που είχαµε, είτε στο «Φλόκα» είτε στο «GB», είτε τηλεφωνικά, µε επηρέασαν ως άνθρωπο και αισθάνοµαι τυχερός και ευγνώµων.
∆ηλαδή και οι µετέπειτα επιλογές σας επηρεάστηκαν από αυτή τη συνεργασία;
Πάρα πολύ. Ο,τι έκανα µετά, σκεφτόµουν πάντα τον Γκάτσο -«τι θα έλεγε ο Γκάτσος γι’ αυτό»- και βέβαια το µεγαλείο του ήταν πως επρόκειτο για έναν άνθρωπο που ποτέ δεν έκανε επίδειξη των γνώσεών του. Ποτέ δεν έπαιξε τον ρόλο του καθοδηγητή ή του δασκάλου. Ηταν πολύ δηµοκρατικός άνθρωπος, µε βαθιά γνώση της ελληνικής γλώσσας, ήταν άνθρωπος που δεν του άρεσε να υποδεικνύει ή να επιδεικνύεται. Ελεγε πάντα «εσύ ξέρεις» και αυτό το κατάλαβα µετά από χρόνια. Εγώ, νέος τότε, δούλευα πολύ, κουραζόµουν, πήγαινα όµως µε την περίφηµη παρέα που έκανε, µε τον Χατζιδάκι, τον Ελύτη, µε άλλους ποιητές, µε συνθέτες όπως ο Ξαρχάκος και ο Μούτσης, µε όλη τη διανόηση της Αθήνας. Μου άρεσε πολύ να κάθοµαι να ακούω, γοητευόµουν. Ήταν αυτή η φράση, που υπάρχει και στο «∆ίχτυ», «µονάχος βρες την άκρη της κλωστής». Ο Γκάτσος σού έδινε την ευκαιρία να σκεφτείς, δεν σε άφηνε να κάνεις το λάθος, βέβαια...
Είχε και πολύ χιούµορ. Θυµάστε κάτι χαρακτηριστικό;
Του άρεσε να πειράζει πολύ τον Χατζιδάκι. Θυµάµαι την περίφηµη φράση που του είπε όταν ήρθε συνοφρυωµένος ο Χατζιδάκις και τον ρωτάει «τι µέρα είναι σήµερα;». «Πέµπτη», του λέει ο Γκάτσος, «γιατί, αµφιβάλλεις;». Ο Χατζηδάκις αµφέβαλλε για όλα...
Η σύµπραξη µε την Καρυοφυλλιά Καραµπέτη πώς προέκυψε; Πώς είναι η συνεργασία σας;
Νοµίζω πως και εδώ είµαι τυχερός που επέλεξα την Καρυοφυλλιά, γιατί είχα στο µυαλό µου πάντα ένα αφιέρωµα στον Γκάτσο, όχι µόνο τραγουδιστικό, αλλά να ακουστεί ο ποιητικός λόγος του, να διαβαστεί, γιατί πιστεύω ότι παίρνει µια άλλη διάσταση µε την ερµηνεία της. Η Καρυοφυλλιά είναι φίλη µου, την παρακάλεσα και µε χαρά δέχτηκε. Απαγγέλλει ανέκδοτα ποιήµατα του Γκάτσου, απαγγέλλει όσα γράφτηκαν για εκείνον από τον Ελύτη, τον Χατζιδάκι. Ο ρόλος της είναι πολυσήµαντος, τραγουδάει και ωραία...
Τι θαυµάζετε σε εκείνη; Υπάρχει κάτι που εκτιµάτε ιδιαίτερα;
Μου αρέσει το ήθος της, µου αρέσει που δεν θέλει να επιδειχθεί. Αν είχα πάρει µια τραγουδίστρια, δεν ξέρω αν θα έδειχνε µια τέτοια εικόνα. Είµαι γοητευµένος µαζί της. Η συµπεριφορά της δείχνει έναν άνθρωπο βαθύ γνώστη της ελληνικής γλώσσας και παιδείας.
Πηγή: Real