Ζέτα Μακρυπούλια: «Στάθηκα τυχερή στις συνεργασίες µου… Έκανα και πολύ δυνατές φιλίες, που κρατάω»
Η Ζέτα Μακρυπούλια φέτος τον χειμώνα θα ανεβαίνει και στο θεατρικό σανίδι για την παράσταη "Ιδιωτικές ζωές" που θα παίζεται στο Θέατρο Γκλόρια. Η ίδια μιλάει για αυτή τη συνεργασία αλλά και για παλιότερες που της χάρισαν πολύ δυνατές φιλίες...
Να ξεκινήσουµε από τις «Ιδιωτικές ζωές», που ετοιµάζετε στο θέατρο «Γκλόρια». Τι σε ώθησε να αποδεχθείς αυτή την πρόταση και να αρνηθείς όλες τις άλλες;
Αισθάνθηκα ότι ήταν η σωστή στιγµή να συνεργαστώ µε τον σκηνοθέτη Αλέξη Ρίγλη. Είναι κάτι που το συζητάµε τα τελευταία χρόνια και το ήθελα πολύ, γιατί µου αρέσει η θεατρική µατιά του. Στο συγκεκριµένο έργο ειδικά, µου άρεσαν από την πρώτη στιγµή ο τρόπος που το προσέγγισε και η αρχική του σύλληψη. Ταυτόχρονα, φτιάχνοντας τη συγκεκριµένη οµάδα, δηµιούργησε µια συνθήκη κάτω από την οποία δεν µου έχει τύχει να δοκιµαστώ ξανά.
Σε ενδιαφέρει µε ποιον δουλεύεις κάθε φορά; Μοιάζεις ενθουσιασµένη µαζί του...
Φυσικά και παίζει ρόλο µε ποιους ανθρώπους συνεργάζεται ο κάθε ηθοποιός. Να µιλούν την ίδια γλώσσα, να έχουν χηµεία, να υπάρχει σεβασµός και θαυµασµός για το ταλέντο του άλλου. Κι εγώ τον Αλέξη τον θαυµάζω για τη σκέψη του, τη δηµιουργικότητά του, το ταλέντο του. Εχει µια µοναδική ικανότητα να µεταφέρει στο σανίδι ένα κείµενο µε τρόπο φρέσκο, πρωτοποριακό θα µπορούσα να πω. Μιλάει στον θεατή µε τη σκηνοθεσία του, υπονοώντας πράγµατα που γίνονται παράλληλα, τον κάνει να προβληµατιστεί, χωρίς να τον εκβιάζει, να ταυτιστεί µε όσα συµβαίνουν. Κι αυτό για εµένα είναι µαγικό...
Εχεις συνεργαστεί µε ανθρώπους που δεν «σου πήγαιναν», ή δεν ήταν αυτό που θα ήθελες; Και, αν ναι, πώς το αντιµετώπισες;
Σε κάθε δουλειά συνεργάζεσαι µε ανθρώπους που µπορεί να µην έχουν την ίδια µατιά µε εσένα, να έχουν άλλα βιώµατα και εµπειρίες, να εκφράζονται διαφορετικά από αυτό που ήδη γνωρίζεις. Όµως, από όλους έχεις κάτι να πάρεις, ακόµη κι από αυτή τη διαφορετική µατιά στα πράγµατα που εσύ µπορεί να µην έχεις. Φυσικά, δεν µπορούµε να είµαστε φίλοι µε όλους αυτούς µε τους οποίους συνεργαζόµαστε, να έχουµε τον ίδιο κώδικα επικοινωνίας, όµως δεν είναι αυτό το ζητούµενο. Εξάλλου, δεν µπορείς να έχεις προσδοκίες από ανθρώπους που γνωρίζεις µόνο µέσω της δουλειάς. Η αλήθεια είναι, όµως, πως στάθηκα τυχερή στις συνεργασίες µου, δεν είχα ποτέ πρόβληµα. Κι επιπλέον, έκανα και πολύ δυνατές φιλίες, που κρατάω έως σήµερα.
Πηγή: Real
