Τ. Ιορδανίδης: «Προτιµώ να ξεχειλίζει η αδρεναλίνη παρά να αισθάνοµαι ότι είµαι µε... µυοχαλαρωτικά»
Για τη δουλειά του, την υποκριτική και το θέατρο, που δείχνει να αγαπάει πολύ, μιλάει ο Τάσος Ιορδανίδης
Ανεβάζεις κάθε χρόνο τον πήχυ και σε δύσκολους καιρούς επιµένεις µε κλασικό ρεπερτόριο, χωρίς να κάνεις «εκπτώσεις». Θέλει πείσµα αυτό; Θέλει σθένος µεγάλο;
Κατ’ αρχάς, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Είµαι πεισµατάρης, είµαι εργασιοµανής και αγαπάω πολύ τη δουλειά µου. Πιστεύω ότι οι ηθοποιοί είµαστε ονειροπόλοι. ∆εν νοµίζω, λοιπόν, ότι υπάρχει ηθοποιός που να µην ονειρεύεται µεγάλους ρόλους. Χαίροµαι που έχω σταθεί τυχερός και έχω δουλέψει µε ήρωες όπως ο Πετρούκιος, ο Στάνλεϊ, ο Ρασκόλνικοφ και τώρα ο Άµλετ. ∆εν σου κρύβω ότι µου έχουν κλείσει αρκετές φορές το µάτι και µε έχουν κάνει να αναθεωρήσω πολλά πράγµατα για τη ζωή. Γι’ αυτό αυτά τα έργα -τα κλασικά- χαρακτηρίζονται µεγάλα. Γιατί στις γραµµές τους έχουν ειπωθεί τα πάντα.
Από τη µια σηκώνεις το βάρος των ρόλων αυτών και από την άλλη του παραγωγού. Πέρα από γοητεία, έχει και φόβο αυτό, Τάσο; ∆εν υπήρξαν στιγµές που σκέφτηκες να κάνεις κάτι πιο «εύπεπτο» στη διαδροµή;
Αν δεν αισθάνεσαι καλά σε αυτό που κάνεις, µην το κάνεις. Στο κάτω-κάτω κάνουµε µια δουλειά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, η οποία σε βασανίζει, σε... τρώει, σε καταπιέζει, αλλά αποτελεί και απόλυτη διαφυγή από την καθηµερινότητα. Προσπαθώ, λοιπόν, να κινούµαι σε χώρους και σε επιλογές όπου αισθάνοµαι πλήρης και στο τέλος της ηµέρας χαρούµενος, παρά τις όποιες καλλιτεχνικές ή πρακτικές δυσκολίες.
Στο «Ανεσις» ετοιµάζετε «Αµλετ» για την Κεντρική Σκηνή και «Θείο Βάνια» για τα ∆ευτερότριτα. Μοιάζει πολύ τολµηρό σε µια θεατρική Αθήνα που κάνει προσεκτικές κινήσεις. Αγαπάς τα στοιχήµατα µε την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο;
Προτιµώ να ξεχειλίζει η αδρεναλίνη, παρά να αισθάνοµαι ότι είµαι µε... µυοχαλαρωτικά. Το θέατρο είναι µια πολύ σοβαρή δουλειά. Είναι πρωταθλητισµός. Πολλές φορές ο κόσµος ενδεχοµένως να έχει την αίσθηση ότι οι ηθοποιοί δεν κάνουν και τίποτα σοβαρό. Λόγια µαθαίνουν και λένε. Προκαλώ έναν σκληρά εργαζόµενο να έρθει και να κάνει δύο πεντάωρες πρόβες, ώστε να νιώσει πόσο κουραστική αλλά και ψυχοφθόρα είναι η θεατρική ενασχόληση. Φυσικά, είναι και ακραία γοητευτική, ερωτική και κινεί τον νου µε ιλιγγιώδη ρυθµό. Επειδή αγαπώ λοιπόν πολύ τον αθλητισµό, έχω επιλέξει να είµαι αθλητής στο θέατρο και να µου αρέσει η µυρωδιά της αδρεναλίνης.
∆έχεσαι επιθέσεις, µαχαιριές ή ίντριγκες για το ότι κάνεις δικές σου παραγωγές; Εχω την αίσθηση ότι «ενοχλείς» κάποιους...
Εγώ αυτό που κοιτάω είναι να κάνω τη δουλειά µου όσο καλύτερα µπορώ. Πιο καλά απ’ ό,τι µπορώ. Αν ενοχλούνται κάποιοι, είναι δικαίωµά τους και το κατανοώ. Ο άνθρωπος είναι ένα έργο τέχνης από µόνος του. Και τα πιο σηµαντικά έργα τέχνης είναι αυτά που έχουν ελαττώµατα. Προσωπικά, χαίροµαι όταν ακούω για καλές παραστάσεις ή όταν βλέπω καλές παραστάσεις. Αποτυπώνει µια µορφή κοινωνικής εξέλιξης αυτό.
Πηγή: Real