Τάσος Ιορδανίδης: «Για τα παιδιά μου θα γινόµουν χωρίς καµία συστολή και δολοφόνος»

Χωρίς ρίσκο, έχει αξία η τέχνη;

Ούτε η ζωή. Ετσι δεν είναι; Κανείς δεν ξέρει πόσος χρόνος τού αποµένει. ∆εν είναι πιο ενδιαφέρον να πηγαίνεις στους προορισµούς σου µε κανό από το να παίρνεις το λεωφορείο της γραµµής; Ασε που το λεωφορείο µπορεί να κρύβει και περισσότερους κινδύνους... Μην ξεχνάµε ότι ζούµε στην εποχή της κατάθλιψης.

Πάµε στον «Άµλετ». Περίγραψέ τον µου...

Ενα πολύ καλό παιδί (σ.σ.: γελάει)! ∆εν ξέρω. Αλήθεια, δεν ξέρω τι να σου πω. Και δεν θέλω να σου πω. Εχουν µιλήσει εδώ και 400 χρόνια τόσοι σηµαντικοί άνθρωποι -πνευµατικοί και µη- γι’ αυτόν τον χαρακτήρα, που αισθάνοµαι πολύ λίγος για να αρχίσω να µιλάω γι’ αυτόν.

Πες µου τότε τι νέο φέρνει ο δικός σας «Αµλετ»...

Οτι τον σκηνοθετεί ο Λεβάν µε τη µατιά του, ότι ο Αµλετ θα είµαι εγώ, ότι Οφηλία θα είναι η Ιωάννα (σ.σ. Παππά), ότι ο Αρης (σ.σ.: Λεµπεσόπουλος) θα είναι ο Κλαύδιος, ότι θα έχω µητέρα την Πέµη (σ.σ.: Ζούνη), ότι ο Θοδωρής (σ.σ.: Κατσαφάδος) θα είναι ο Πολώνιος... Προσωπικότητες καινούργιες από παλαιότερα ανεβάσµατα που θα κάνουν τη δική τους µετάφραση υπό τη σκέπη του εκδοτικού οίκου του Λεβάν. Αυτό από µόνο του φέρνει κάτι νέο. Αυτό που µπορώ να πω µε σιγουριά είναι ότι πρόκειται για ένα πολύ ζωντανό ανέβασµα, χωρίς το παραµικρό ίχνος αποστείρωσης. Με σεβασµό στο κείµενο, µε σεβασµό στη θεατρική πράξη.

Σε όλο αυτό το «ταξίδι», έχεις πλάι σου τη σύζυγό σου Θάλεια Ματίκα. Αλήθεια, πόσο σε δυναµώνει η αγάπη της και πόσα σηµαίνει για εσένα η εκτίµησή της;

Αν δεν είχα τη Θάλεια, θα ήµουν ένας... Τζακ Σπάροου. Ένας τρελαµένος τυχοδιώκτης, κατά πάσα πιθανότητα µέθυσος, µε σχετική αντίληψη της πραγµατικότητας. Η Θάλεια µε έχει βάλει σε νόρµες, αφήνοντας τη δηµιουργική τρέλα µου να αναπνέει και δείχνοντας απόλυτη κατανόηση. Είναι ο άνθρωπός µου, ο µέσα µου εαυτός και -µαζί µε τα παιδιά µας- ο λόγος που προσπαθώ καθηµερινά να γίνοµαι ένας καλύτερος άνθρωπος.

Ο ρόλος του µπαµπά είναι ο πιο σηµαντικός από όλους;

Για τα παιδιά µου ξεχνάω κάθε κοινωνική συνθήκη. Μπορώ να γίνω καραγκιόζης, κλόουν, ακροβάτης, θηριοδαµαστής και φυσικά, αν ποτέ κάποιος τα πείραζε και ένιωθα αίσθηµα αδικίας, θα γινόµουν χωρίς καµία συστολή και δολοφόνος. Είναι ο ορατός αλλά και αθέατος θεατής κάθε πράξης µου. Αυτά που λέω µπορεί να διαβάζονται σε γραµµές και να γίνονται αντιληπτά σαν λόγια, αλλά νοµίζω ότι όποιος γονέας έχει πάρει σοβαρά αυτό τον σπουδαίο ρόλο µόνο θα ταυτιστεί.

Πηγή: Real