Νάντια Μπουλέ: «Στην τηλεόραση το τρελό κυνήγι της τηλεθέασης φέρνει πολύ κόσµο στα όριά του»
Αναπόφευκτα, η Νάντια Μπουλέ η οποία έχει κάνει σπουδαία πράγματα τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο θέατρο, μπαίνει στη διαδικασία να τα συγκρίνει. Ποιο είναι το... πόρισμα; Διαβάστε παρακάτω...
Πάµε στο «Grease». Πες µου αν αγαπούσες το µιούζικαλ αυτό, αν ήσουν ερωτευµένη µε τον Τραβόλτα, αν συµπαθούσες την Ολίβια Νιούτον Τζον.
Ο Τζον Τραβόλτα µε τρέλαινε πάντα ως καλλιτέχνης! Εχει όλο το πακέτο του performer και, ειδικά χορευτικά, είµαι µεγάλη φαν του. Η Ολίβια Νιούτον Τζον ήταν εξαιρετική σε αυτόν τον ρόλο και η χηµεία των δύο, µαζί µε τα απίθανα τραγούδια του µιούζικαλ, το έκαναν από τα πιο δηµοφιλή µέχρι σήµερα. Ανυποµονώ να ανεβούµε στη σκηνή να τραγουδήσουµε και να χορέψουµε όλες αυτές τις µελωδίες.
Σε κεντρίζει καλλιτεχνικά που µετά την «Evita» γίνεσαι η Σάντι του «Grease». Σου αρέσει να υποδύεσαι τόσο διαφορετικά πρόσωπα;
Αυτό ακριβώς είναι που µε γοητεύει περισσότερο απ’ όλα σε αυτή τη δουλειά. Οτι δηλαδή µε τη φωνή, την κίνηση και φυσικά την υποκριτική καλείσαι να παρουσιάσεις ολοκληρωµένους τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες. Και από το βάρος και το πένθος της Εβίτα να µεταµορφωθείς σε ένα ανάλαφρο και αθώο κορίτσι όπως η Σάντι του «Grease». Είναι µεγάλη ευλογία αυτή η δουλειά. Είναι ψυχοθεραπεία.
Με παρτενέρ τον ∆ήµο Αναστασιάδη. Πες µου για το απρόβλεπτο «πάντρεµά» σας και τις επιδόσεις του. Εχει άγχος;
Με τον ∆ήµο γνωριζόµαστε πολλά χρόνια και είναι από τους πιο ταλαντούχους τραγουδοποιούς της γενιάς του. Σε αυτή τη δουλειά θα σας αποδείξει ότι έχει ταλέντο και σε τοµείς που µέχρι τώρα δεν γνωρίζατε, όπως στον χορό. Εχει άγχος δηµιουργικό, όπως όλοι µας, αλλά είµαι σίγουρη πως θα σας εκπλήξει.
Μαζί σας µια γερή οµάδα ηθοποιών-τραγουδιστών. Μετράει η οµάδα σε κάθε δουλειά;
Η οµάδα είναι η αρχή και το τέλος, γιατί το αποτέλεσµα δεν διαµορφώνεται ποτέ µόνο από έναν άνθρωπο. Ολα αυτά τα κλισέ που λένε για τη χηµεία στη σκηνή ισχύουν και µόνο µια γερή οµάδα µπορεί να κερδίσει στο τέλος το στοίχηµα.
Στο θέατρο πιστεύω ότι µπορεί να υπάρξει πιο εύκολα «οµάδα» από ό,τι στην τηλεόραση. Συµφωνείς;
Η αλήθεια είναι ότι στο θέατρο τα πράγµατα γίνονται πιο ανθρώπινα. Εννοώ ότι για να µπορέσεις να σχηµατίσεις έναν ρόλο πρέπει να συνδεθείς πιο ουσιαστικά µε τους ανθρώπους, να µιλήσεις µαζί τους ανοιχτά, να αποκτήσεις µια πιο άνετη σωµατική επαφή και να δουλέψεις από κοινού για κάτι που οφείλει να αγγίξει το συναίσθηµα και το κοινό. Φυσικά σε ενδιαφέρει να πάει καλά και εµπορικά αυτό που κάνεις, αλλά στην τηλεόραση το τρελό κυνήγι της τηλεθέασης φέρνει πολύ κόσµο στα όριά του.
Πηγή: Real