Η περιγραφή που κόβει την ανάσα: «Ούρλιαζα από τους πόνους. Δεν υπήρχε περίπτωση να ζήσει το παιδί»
Η περιγραφή που κόβει την ανάσα.. Ο δύσκολος τοκετός, οι οροί, οι πεθιδίνες και οι αβάσταχτοι πόνοι.
«Ήμουν μέχρι τον 6ο μήνα στην πασαρέλα και δεν φαινόταν καθόλου. Κουραζόμουν και ξαφνικά είχα πολύ δυνατούς πόνους στην κοιλιά μου. Πήγαμε στην κλινική που με παρακολουθούσε ο γιατρός μου, με έβαλαν μέσα και με είχαν 2 μήνες με ορούς και πεθιδίνες, που είναι το υποκατάστατο της μορφίνης, για να γίνω θερμοκοιτίδα, ώστε το παιδί να κλείσει και τον 7ο μήνα. Ούρλιαζα, πονούσα, δεν καταλάβαινα τίποτα. Είχε περιπλεχτεί και ο λώρο5... Δύο μήνες βλέπαμε με τη μητέρα μου τις γυναίκες που γεννούσαν κι έπαιρναν τα μωρά τους κι εγώ εκεί. Δεν αναγνώριζα κανέναν. Μου είχαν κόψει όλα τα μαλλιά μου και μου είχαν βάλει ορούς στο κεφάλι μου!» τόνισε στο Λοιπόν η Εύη Καραγιάννη, μητέρα του ηθοποιού Άνθιμου Ανανιάδη.
-Βρισκόσουν 2 μήνες σε κλινική για να γεννήσεις;
«Με παρακολουθούσαν πρωί-μεσημέρι-βράδυ με ορούς και καθετήρες. Το τελευταίο βράδυ, γύρω στις 11 :00, που γεννήθηκε ο Άνθιμος, μπήκα στο χειρουργείο με 22,5 πίεση και 17,5 τη5 καρδιάς. Αν δεν ήμουν τόσο μικρή σε ηλικία, δεν υπήρχε περίπτωση να σωθώ, γιατί είχα κάνει προεκλαμψία. Ο γιατρός μου είπε στους γονείς μου: «Παιδί θα ξανακάνουμε. Τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, εμείς θέλουμε να σώσουμε την κοπέλα». Έτσι ενημέρωσαν τους δικούς μου.»
-Ήταν τετελεσμένο ότι δεν θα ζούσε το παιδί;
«Δεν υπήρχε περίπτωση να ζήσει το παιδί. Η Παναγία μου έχει κάνει πάρα πολλά θαύματα. Τελικά, γεννήθηκε ο Άνθιμος με καισαρική, ένα ολοζώντανο παιδάκι, που φυσικά μπήκε στη θερμοκοιτίδα για πολύ καιρό. Οι γιατροί είχαν τρελαθεί. Η ωραιότερη μέρα της ζωής μου δεν ήταν η μέρα που γεννήθηκε ο Άνθιμος, γιατί δεν καταλάβαινα τίποτα από τις ναρκώσει, αλλά όταν τον πήρα από την κλινική και φύγαμε, μετά από περίπου δύο μήνες. Αυτή ήταν η γέννηση του για μένα. Ήταν πολύ δύσκολη η γέννηση του γιου μου.»