Δήμητρα Παπαδοπούλου: «Γεµάτη από Σουσούδες είναι η τηλεόραση»
Η αγαπημένη Δήμητρα Παπαδοπούλου η οποία φέτος υποδύεται στο θέατρο την "Μαντάμ Σουσού" μιλάει για τις... σουσούδες στην τηλεόραση αλλά και για το διπλό χτύπημά της στο θέατρο τον φετινό χειμώνα.
Σε ακολουθεί πιστά το κοινό σε δουλειές που φτιάχνεις ή παίζεις η ίδια εδώ και χρόνια...
Σε ευχαριστώ πολύ και... χτύπα ξύλο (σ.σ.: γελάει)! Χτύπα ξανά. ∆όξα τω Θεώ. Με ξέρει ο κόσµος. Ξέρει πως δεν τον έχω κοροϊδέψει, πως δεν έχω κάνει εκπτώσεις, πως δεν τον έχω προδώσει. Ναι, µε ακολουθεί όσες -λίγες πια- φορές ετοιµάζω δουλειές ή παίζω σε αυτές και αυτό µε γεµίζει µε αληθινά µεγάλη χαρά.
Μιας και µιλάµε για τηλεόραση, πιστεύεις ότι υπάρχουν Σουσούδες σε αυτήν; Που καµώνονται πως είναι κάτι που δεν είναι;
Γεµάτη από Σουσούδες είναι η τηλεόραση, πλάκα µου κάνεις (σ.σ.: γελάει); Και όχι µε τον τρόπο της «φευγάτης» Μαντάµ Σουσού, αλλά της ξιπασµένης που, όπως λες σωστά, καµώνεται κάτι που δεν είναι. Καµώνεται τη µορφωµένη και πετάει κοτσάνες που σε κουφαίνουν ή καµώνεται τη σταρ, που σε καµιά περίπτωση δεν είναι. Σουσούδες έχει και η πολιτική - εκεί κι αν έχει. Σουσούδες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Ζουν ανάµεσά µας. Να σου πω ένα παράδειγµα. Περιφέροµαι στο Κολωνάκι λόγω του ότι παίζουµε στο «Παλλάς» και µπαίνοντας σε ένα φαρµακείο πριν από λίγες ηµέρες άκουσα µια κυρία να λέει: «Θέλω ένα απλικατούρ» µε γαλλικού τύπου προφορά. Και λέω από µέσα µου χαµογελώντας: «Να τη µπροστά µου, να τη πετιέται» (σ.σ.: γελάει).
Ριµέικ των «Απαράδεκτων» δεν ξέρεις αν θα έκανες. Στο γυαλί ωστόσο, θα γύριζες ή όχι;
Αν υπήρχε µια ιδιαίτερη συνθήκη, όπως αυτή που ήρθε από τις «Θεατρικές Σκηνές» των Κεντ - Κατσαρίδη για τη «Σουσού», ναι, θα γύριζα. Αλλά να γυρίσω για να γυρίσω, δεν µου λέει κάτι. Θέλω κάποιος να µε κεντρίσει, όπως µε κέντρισαν αυτοί, να µε ξεσηκώσει.
Κάνεις διπλό «χτύπηµα» φέτος στο θέατρο...
Ναι, γιατί πέρα από τη «Μαντάµ Σουσού» που κάνουµε στο «Παλλάς», θα ανέβει ένα παλιότερο έργο µου µε νέο «κοίταγµα» στο θέατρο «Γκλόρια» µέσα στον ∆εκέµβριο. Πρόκειται για το «∆εν µπορώ να µείνω µόνη µου», µια κωµωδία-θρίλερ που έχει αναλάβει σκηνοθετικά ο Φωκάς Ευαγγελινός, µε τον οποίο κάναµε µαζί το «Μάνα θα πάω στο Χόλιγουντ». Είναι µια κωµική µατιά πάνω στον φόβο της µοναξιάς που σατιρίζει ένα κοµµάτι της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, όπου οι φοβίες και οι νευρώσεις κατακλύζουν την καθηµερινότητά µας. Οι ήρωές µου κάνουν το παν για να εξηγήσουν τα αληθινά σουρεαλιστικά γεγονότα που συµβαίνουν, µέσα από συνεχόµενες ανατροπές-εκπλήξεις.
Πηγή: Real