Γιώργος Φούντας: Η τυχαία συνάντησή του με τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο –Πώς τον είχε αποκαλέσει;

Πέρασαν 7 χρόνια από τον χαμό του Γιώργου Φούντα. Στα 86 του έφυγε από ανακοπή καρδιάς στην εντατική του νοσοκομείου που βρισκόταν με βαριάς μορφής Αλτσχάιμερ και κινητικά προβλήματα.

Σύμβολο αρρενωπότητας και ενσάρκωση αυτού που λέμε κοινώς «παλικάρι», ο Γιώργος Φούντας είπε τη μαγική ατάκα «Στέλλα, φύγε, κρατάω μαχαίρι» και πέρασε στην κινηματογραφική αθανασία!

Η αρρενωπή ψηλόλιγνη φιγούρα του στην τελευταία συγκλονιστική σκηνή της «Στέλλας» του Κακογιάννη (που ήταν βασισμένη στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια»), σφράγισε ανεξίτηλα το ελληνικό σινεμά και τα χρόνια της αθωότητας μας. Στη μεγάλη οθόνη, ο Φούντας έκαιγε καρδιές και η φήμη του ξεπερνούσε τα στενά σύνορα της χώρας με τη σημαίνουσα παρουσία σε φιλμ όπως το «Ποτέ την Κυριακή» (1960) του Ντασέν (έγινε και θεατρική επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ ως «Ίλια ντάρλινγκ»), «Τα κόκκινα φανάρια» (υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας -1961) του Γεωργιάδη, τη «Μαγική Πόλη» του Κούνδουρου και το «Αμέρικα, Αμέρικα» του Καζάν (1963). Στην καθημερινότητα όμως φρόντιζε να μένει πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ακόμα και όταν άρχισε να δέχεται προτάσεις-βροχή από ξένες παραγωγές «Ρε Γιώργο», του λέγανε οι συνάδελφοι, «μάθε επιτέλους αγγλικά να κάνεις καριέρα στην Αμερική», Αυτός, όμως, έβαζε πάνω από όλα την ήρεμη οικογενειακή ζωή (παρέμεινε επί 56 χρόνια ταπεινά δίπλα στον μεγάλο του έρωτα, τη σύζυγο του Χρυσούλα Ζώκα) και την παρέα με τους φίλους, με τους οποίους έπινε πού και πού κανένα κρασάκι σε κάποια ταβέρνα της γειτονιάς. Γι' αυτό και ουσιαστικά «γύρισε την πλάτη» του, σε δύο απίστευτες επαγγελματικές προτάσεις, πολλά υποσχόμενες για μια λαμπρή διεθνή καριέρα. Η πρώτη ήρθε από το Χόλιγουντ και τον ίδιο τον Μπίλι Γουάιλντερ, τον οποίο «αδειάζει» ο Φούντας προφασιζόμενος ότι δεν μπαίνει σε αεροπλάνο... Η δεύτερη (το 1967) από την παραγωγό εταιρεία του «Τζέιμς Μποντ» η οποία έψαχνε τον διάδοχο του Σον Κόνερι! Τρελαμένος ο Φίνος, τον πείθει να μπει στο αεροπλάνο, να πάει στο Λονδίνο και να περάσει τα δοκιμαστικά. Φτάνει στην τελική επιλογή (με αντίπαλο μόνο τον Τζορτζ Λάζενμπι), όμως κάνει ό,τι μπορεί και τελικά καταφέρνει να υπονομεύσει την υποψηφιότητα του δηλώνοντας εμφατικά πως δεν προλαβαίνει να μάθει αγγλικά ώστε να γίνει ο νέος πράκτορας 007. Έτσι ήταν ο Φούντας... Ανεπιτήδευτος και ολιγαρκής. Ένας γνήσιος «Αλέξης Ζορμπάς»... Εξού και το παρακάτω πραγματικό περιστατικό:

Είναι καλοκαίρι του 1967, περασμένα μεσάνυχτα, στα γυρίσματα της ταινίας «Πυρετός στην άσφαλτο». Υποδυόμενος έναν αρχιφύλακα της Αμέσου Δράσεως, κάθεται ένστολος μαζί με τον σκηνοθέτη Ντίνο Δημόπουλο, περιμένοντας το συνεργείο να ετοιμάσει την επόμενη σκηνή, σε ερημική γέφυρα της Αθήνας.

Για μια στιγμή ακούγονται κορναρίσματα και δύο πολυτελή αυτοκίνητα σταματούν μπροστά του. Ήταν τα αυτοκίνητα του τότε βασιλιά Κωνσταντίνου και της συνοδείας του. Από το πρώτο κατεβαίνει ο υπασπιστής του βασιλέως, ο Αρναούτης, που αιφνιδιασμένος από τη φωταγωγία του δρόμου, ζητά να πληροφορηθεί τι συμβαίνει. Τον πρόλαβε όμως ο βασιλιάς που είχε κιόλας πηδήσει από το αυτοκίνητό'του και κοίταγε δεξιά κι αριστερά με περιέργεια. Ο Φούνταδ, μόλις τον βλέπει, πετάγεται όρθιος, τον πλησιάζει θαρρετά, απλώνει το χέρι και του λέει: - Γεια σου, Κώτσο! Τι κάνει η κυρά; Τι κάνουν τα κουτσούβελα; Ο Κωνσταντίνος και ο υπασπιστής έμειναν κατάπληκτοι γιατί έντρομοι είχαν μπροστά τους έναν υπαξιωματικό της Αστυνομίας να τους πλησιάζει χωρίς σεβασμό, χωρίς ιεραρχία και να αποκαλεί τον βασιλιά Κώτσο, την βασίλισσα κυρά και τα πριγκιπόπουλα κουτσούβελα!

Προφανώς, συμπέραναν πως δεν επρόκειτο για γύρισμα ταινίας αλλά πως είχαν βρεθεί αντιμέτωποι με κάποιον τρομοκράτη, που είχε μεταμφιεσθεί σε αστυνομικό, ή με τρελό. Έφυγαν το γρηγορότερο με τα λάστιχα των αυτοκινήτων τους να στριγγλίζουν μέσα στην καλοκαιρινή νύχτα. - Αλήθεια, βρε Γιώργο, δεν μου είπες. Είσαστε γνωστοί με τον βασιλιά;

-Όχι. Πρώτη φορά τον είδα από κοντά,

Και πώς τον είπες Κώτσο;

Πώς να τον πω; Εμείς στο χωριό τους Κωνσταντίνους, Κώτσους τους φωνάζουμε!

Πηγή: Καρφί