Αντώνης Λουδάρος: «Ο άνθρωπος είναι άγριο ζώο. Μπορεί και να σκοτώσει για να πετύχει»

Πώς αισθάνεσαι που ένας χώρος τέχνης, όπως το «Αγγέλων Βήµα», βρίσκεται στην Οµόνοια, σε µια συνοικία δύσκολη;

Πραγµατικά, δεν έχω φοβηθεί εκεί. Καθόλου. Τα µαγαζάκια απέναντι από το θέατρο τα έχουν αλλοδαποί νοικοκυραίοι. Με κάποιους, όταν πήγαινα καθηµερινά για τις πρόβες, έλεγα και µια «καληµέρα». ∆εν βγάζουµε τίποτα µε το να φοβόµαστε. Λοιπόν, περνάµε µια µεταβατική κατάσταση και πρέπει να συµφιλιωθούµε µε αυτή. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν έρθει εδώ για µια καλύτερη ζωή. ∆εν περνούν εύκολα και κάποιοι, για να επιβιώσουν, περνούν στην παραβατικότητα. Πρέπει η πολιτεία να φροντίσει γι’ αυτήν την κατάσταση. Και για µας.

Η δυσκολία που αντιµετωπίζουµε όλοι ευνοεί την τέχνη ή τη χαντακώνει;

Θα µπορούσα πολύ εύκολα να σου πω ότι η τέχνη ανθεί στις δύσκολες εποχές ή ότι βάλλεται. Νοµίζω, όµως, ότι δεν παθαίνει τίποτα. Ούτε ανθεί, ούτε βάλλεται. Οσο για µένα, θέλω απλώς να διηγούµαι από τη σκηνή ιστορίες που να έχουν κάτι να πουν στον κόσµο. Με µια κεντρική ιδέα. Με τη «Φονική παγίδα», ας πούµε, να αναρωτηθούν: «Είµαι διατεθειµένος να σκοτώσω για να πετύχω κάτι στη ζωή µου;».

Τι απαντάς σε αυτό;

Ο άνθρωπος είναι άγριο ζώο. Μπορεί και να σκοτώσει για να πετύχει. Αλλά άµα φτάσεις να το κάνεις αυτό, δεν έχεις πετύχει στ’ αλήθεια. ∆εν είσαι πια άνθρωπος. Προτιµώ λιγότερη επιτυχία, αλλά να έχεις συναισθήµατα και σκέψη για τον απέναντί σου. Τους πετυχηµένους... οδοστρωτήρες δεν τους θέλω, τους διώχνω µακριά µου. ∆εν το βρίσκω πια χαριτωµένο όταν δεν µε σέβονται. Αντιδρώ και, ήρεµα, πετάω τα βαρίδια από τη ζωή µου. Να µια ωραία λιτότητα: πέτα από τη ζωή σου ό,τι δεν αξίζει να είναι εκεί.

Πηγή: Real