Τζένη Διαγούπη: «Όταν είδα τον εαυτό μου τον Σεπτέμβρη του 2014 έπαθα σοκ»
Τρυπώσαμε στο καμαρίνι της στο Θέατρο Πειραιώς 131 και την τσακώσαμε να βάφεται.
Η Τζένη Διαγούπη είναι πραγματικά η ψυχή της παρέας στο θεατρικό «Όταν σβήνουν τα φώτα» καθώς όπως τελικά αποδεικνύεται δεν είναι και τόσο αθώα όσο φαίνεται στην αρχή της παράστασης.
H ταλανατούχα ηθοποιός μιλά στο gossip-tv.gr για όλα. Αποκαλύπτει τον λόγο που το Mega της προκαλεί αρνητικά συναισθήματα, το σοκ που έπαθε και την ανάγκασε να χάσει κιλά αλλά και για το αν θα υιοθετούσε ένα παιδί.
«Εγώ κάνω μια υπηρέτρια, τη Μιμόζα από την Τζαμάικα, η οποία ζει σε αυτή την έπαυλη και έχει κι αυτή ένα μερίδιο ευθύνης σε όλα αυτά που γίνονται μέσα σε αυτή τη βίλα»
-Σβήνουν τα φώτα… και τι γίνεται στη σκηνή;
«Εγώ δεν φαίνομαι κιόλας λόγω χρώματος. Μέχρι στιγμής δεν έχω σκοντάψει, να μη μου τύχει κιόλας αλλά γενικά όταν σβήνουν τα φώτα σίγουρα σκοντάφτεις υπό πολλές έννοιες. Εγώ έχω σκοντάψει πολλές φορές όταν σβήνουν τα φώτα γενικά στη ζωή»
-Έχεις σκεφτεί τι θα κάνεις όταν σβήσουν τα φώτα της τηλεόρασης, του θεάτρου…
«Το σκέφτομαι συνέχεια γιατί τα φώτα για εμάς σβήνουν κάθε μέρα. Τα φώτα σβήνουν κάθε βράδυ όπως σε όλους τους ανθρώπους και οι σκέψεις είναι ίδιες πού πάμε, πού βρισκόμαστε, τι επάγγελμα κάνουμε… γιατί κάνουμε ένα δύσκολο επάγγελμα. Πολλά χρόνια τώρα είναι δύσκολο το επάγγελμα και πριν ήταν, τώρα απλά έχει γίνει πολύ οπότε όταν σβήσουν τα φώτα σκέφτεσαι τι κάνεις παρακάτω αλλά πάντα βλέπουμε την αισιόδοξη πλευρά της ζωής και με την υγεία θα αποφασίσουμε να αγωνιστούμε για να μην σβήσουν ποτέ τα φώτα»
-Το καλοκαίρι είχες δουλέψει σε ένα καφέ…
«Ναι, του αδερφού μου. Κοίτα, είχα μείνει πολύ καιρό άνεργη, οπότε δεν μπορούσα να συντηρηθώ και έφτασα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου και μπορεί και να ξαναέρθω σε αυτή τη δύσκολη στιγμή και έπρεπε κάπως να βιοποριστώ. Οπότε ναι, έκανα κάτι αξιοπρεπές. Δούλεψα σε ένα μαγαζί, την αξιοπρέπεια μου την κράτησα. Τώρα δουλεύω στο θέατρο και πάλι δύσκολη είναι η κατάσταση…»
-Από την τηλεόραση απέχεις συνειδητά;
«Όχι, δεν απέχω συνειδητά. Απλά αυτά που μου έχουν προτείνει να κάνω είτε θεωρώ ότι θα κουραστώ και δεν θα πάρω λεφτά, οπότε δεν βγαίνω οικονομικά για να ακολουθήσω την τηλεόραση. Θα ήθελα μια πιο βιώσιμη πρόταση για να ακολουθήσω την τηλεόραση»
-Γιατί όταν ακούς τη λέξη Mega γίνεσαι «ταύρος»;
«Κοίτα, δικαιωματικά θεωρώ εγώ και άλλοι τόσοι πολλοί συνάδελφοι, γύρω στους 150 θυμάμαι ότι ήμασταν… Κάναμε τη δουλειά μας, δεν την πληρωθήκαμε ποτέ ως σίριαλ και άντε αυτό το ξεπέρασα, λες εντάξει χάσαμε ένα ποσό, αυτό όμως που δεν μπορώ να ξεπεράσω είναι ότι από το καλοκαίρι του 2014 προβαλλόμεθα στην τηλεόραση τόσοι άνθρωποι, τα πνευματικά δικαιώματα των συγγραφέων, των σκηνοθετών, των ηθοποιών, των μουσικών και δεν παίρνουμε καν τα πραγματικά μας δικαιώματα. Οπότε αυτό δεν είναι ωραίο να συμβαίνει. Δεν νιώθω καλά και ο κόσμος που μας βλέπει έξω λέει ‘αχ, τι ανάγκη έχετε εσείς, παίζετε στην τηλεόραση’. Αυτό λίγο σε κάνει θηρίο. Με ενοχλεί. Δηλαδή θα ήθελα πραγματικά να είχε πέσει μαύρο στο Mega γιατί είναι λάθος»
-Είσαι πικραμένη;
«Ναι γιατί ζούμε το μαύρο οι συνάδελφοι παντός τύπου»
-Πώς νιώθεις που πάει να γίνει ένα βήμα;
«Η βιβλιοθήκη του Mega είναι θησαυρός. Δεν είναι ένα κανάλι που ήταν για τα σκουπίδια απλά κάποιοι άνθρωποι έφτασαν να το κάνουν για τα σκουπίδια. Θεωρώ πως θα είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι αν ένας άνθρωπος βρεθεί και πάρει αυτό το κανάλι και το κάνει αυτό που ήταν», λέει συγκινημένη.
«Συγκινούμαι γιατί είμαι σε μια ηλικία που με αυτό το κανάλι μεγαλώσαμε. Μπήκαμε στην τηλεόραση γιατί την αγαπούσαμε, είναι λίγο στενάχωρο»
-Πώς είναι η προσωπική σου ζωή;
«Είναι πολύ ανακατεμένη γιατί γενικά ζω ένα ανακάτεμα. Την ανακατεύω μόνη μου γιατί είμαι τέτοιος τύπος. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή είμαι καλά. Πιστεύω και στα καλύτερα. Κοίτα, δεν θα παντρευτώ στα 43, δεν θα ανέβω τα σκαλιά της εκκλησίας, δεν φοράω δαχτυλίδι»
-Τι είναι αυτό που προσέχεις σε έναν άντρα;
«Δεν είμαι σίγουρη για κανέναν γιατί ο χαρακτήρας μου είναι έτσι περίεργος. Γενικά πάω με καλές προθέσεις, θα δούμε τι θα γίνει γιατί οι απαιτήσεις μεγαλώνουν»
-Ποιες είναι οι φοβίες σου;
«Δεν φοβάμαι το χρόνο που περνάει. Θέλω να είναι καλά οι δικοί μου άνθρωποι και δεν μπορώ τα νοσοκομεία. Δεν με νοιάζει κάτι άλλο. Ο θάνατος θα έρθει κάποια στιγμή και μπορεί και αναπάντεχα απλά δεν θέλω να ταλαιπωρούνται οι άνθρωποι. Αυτό φοβάμαι»
-Η εικόνα σου πάντως έχει αλλάξει...
«Η εικόνα μου έπρεπε να αλλάξει γιατί είχα ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ και κάποια στιγμή φαινόμουν και γριά. Όταν είδα τον εαυτό μου, τον Σεπτέμβρη του 2014 έπαθα σοκ. Δεν μπορούσα να περπατήσω, δεν μπορούσα να ανέβω τη σκάλα»
-Πόσα κιλά έχεις χάσει;
«Πολλά. Ήμουν 116 κιλά, τώρα έχω φτάσει στα 83. Θεωρώ ότι είμαι εντάξει. Τώρα δεν θέλω να ξανά παχύνω. Δηλαδή και δυο τρία κιλά να πάρω, θέλω να τα χάσω»
-Παιδί θα έκανες;
«Τώρα παιδί δεν θα μου κάτσει, μπορεί να το πάρω έτοιμο κάποια στιγμή. Θα υιοθετούσα με πολλή μεγάλη αγάπη αν μου το έδιναν γιατί η ελληνική δικαιοσύνη δεν δίνει έτσι εύκολα ένα παιδί σε ανθρώπους που το αγαπάνε, προτιμάει να μένει στο ίδρυμα».