Δέσποινα Βανδή: Δε φαντάζεστε για ποιο λόγο την κυνηγά η μάνα της: «Κοντεύω τα 50 και ακόμη…»!

Υποδύεστε στο θέατρο στο «Mamma Mia» μια κάπως αντισυμβατική μητέρα, ενώ εσάς σας φαντάζομαι περισσότερο σαν «τυπική ελληνίδα μάνα». Εχετε προσπαθήσει ωστόσο να αποφύγετε την επανάληψη μιας κλασικής μητρικής συμπεριφοράς με την οποία μεγαλώσατε;
«Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι παντόφλες. Και οι πιτζάμες. Μέχρι και σήμερα με κυνηγάει η μάνα μου να τις φορέσω και της λέω καμιά φορά: "Kοντεύω, βρε μάνα, τα 50 και ακόμη με αυτά ασχολούμαστε;". Εμένα εν τω μεταξύ μου αρέσει πάρα πολύ να περπατάω ξυπόλυτη, στο πάτωμα, στη γη, οπουδήποτε, και απεχθάνομαι και τις πιτζάμες. Πάντως, μεγαλώνοντας παιδιά δεν γίνεται να μην πατήσεις στα δικά σου βιώματα, όσο και αν θέλεις να αποφύγεις κάποια πράγματα, είτε μιλάμε για χαριτωμένες στιγμές είτε για κάτι πιο σοβαρό».

Αλήθεια, η σχέση σας με τα μιούζικαλ ποια ήταν πριν από αυτή την παράσταση;

«Ηθελα πάρα πολλά χρόνια να κάνω μιούζικαλ. Τα σόου που έκανα στο Rex, για παράδειγμα, είχαν συχνά επιρροές από τα θεάματα που έβλεπα στο Λονδίνο. Είχα αυτή την τρέλα όταν πήγαινα στην Αγγλία, πέρα από τη μόδα που παρακολουθούσα, το βασικό μου μέλημα ήταν να δω και τα μιούζικαλ κάθε σεζόν για να πάρω ιδέες. Κάποιες φορές η μεταφορά τους γινόταν ομαλά και επιτυχημένα, άλλες πάλι η απόδοση δεν ήταν και τόσο πιστή. Είχα π.χ. δει μια χρονιά τις "Μάγισσες του Ιστγουικ" και τους De La Guarda. Από εκεί εμπνευστήκαμε με τον Φωκά Ευαγγελινό τότε που κυκλοφόρησε το "Υποφέρω" το κόνσεπτ να πετάω από ψηλά. Το λέω στον επιχειρηματία και εκείνος με καθησύχασε: "Θα σ' το κάνει ο κ. Μίλτος εδώ, θα πετάξεις μια χαρά, θα γίνει αυτό που θέλεις". Ε, ας πούμε ότι δεν έγινε τελικά με τον μαγικό τρόπο που είχα δει στο θέατρο. Την τρέλα λοιπόν που είχα, προσπαθούσα να την προσαρμόσω στα μπουζούκια: να παντρέψω, με όχημα τα ποπ κομμάτια μου, ό,τι έβλεπα στο Γουέστ Εντ και στo Μπρόντγουεϊ με τα λαϊκά τραγούδια, που δεν θα πάψουν ποτέ να με συγκινούν και να με εκφράζουν».Πηγή:ΒΗΜΑGAZINO