Λάκης Λαζόπουλος: «Η επιθεώρηση προσπαθεί να ξορκίσει το κακό µε χιούµορ»

«Ολοι µαζί δίχως βρακί», λέει ένας στίχος που τραγουδάς στο «Απελπισίτο», ο οποίος δίνει το απόλυτο στίγµα της εποχής, µε κορυφαίο φυσικά το... απελπισίτο. Σε κατάσταση απελπισίτο όλοι και... δίχως βρακί. Πολλή απελπισία, ε;

Πολλή απελπισία και πρέπει κανείς να βρει τη δύναµη να την καταπολεµήσει και να προχωρήσει µπροστά. Είναι δύσκολο, µα οφείλουµε όλοι να βρούµε στο ασφυκτικό αυτό περιβάλλον το οξυγόνο που έχουµε ανάγκη και να µην παραδώσουµε τα όπλα, όπως επιθυµούν. Εστω και χωρίς βρακί, που έγραψε και ο Σταµάτης Κραουνάκης - είναι µια προσθήκη του στους στίχους που έγραψα για ένα από τα τραγούδια της παράστασης.

Το «Απελπισίτο» είναι εξαιρετικός τίτλος...

Το «Απελπισίτο» είναι ένας πιο µαλακός τρόπος για να πει κανείς το δυσάρεστο. Μαλακώνει τον πόνο της απελπισίας! Η επιθεώρηση βλέπει την κατάσταση µε έναν τρόπο χιουµοριστικό. Καυτηριάζει τα κακώς κείµενα, δείχνει την πληγή, αλλά προσπαθεί να ξορκίσει το κακό µε χιούµορ. Τι µας έχει αποµείνει πια πέρα από το χιούµορ; Αν δεν απαλύνεις τον πόνο, σε πνίγει, σε συνθλίβει...

«Μονάχα δάκρυα και λιοντάρια στην αρένα», λέει κάπου αλλού το τραγούδι. ∆ύσκολο να συγκρατήσει κανείς τα δάκρυα σε τέτοιο σκηνικό, έτσι;

Είναι άγριο πράγµα η αρένα, είναι άγριο πράγµα να βλέπεις να κατασπαράσσονται δίπλα σου άνθρωποι, είναι άγριο πράγµα να βλέπεις τα λιοντάρια να έρχονται πάνω σου, αλλά ξέρεις, Βασίλη, έχω εκπαιδευτεί τόσα χρόνια και πολεµάω τα λιοντάρια, δεν τους παραδίδοµαι, δεν τα αφήνω να µε φάνε. Μια ζωή µε θυµάµαι να µε κυνηγούν λιοντάρια...

«Κλείνω τα µάτια, δεν τ’ ανοίγω άλλο πια, να βλέπω χρόνια της ζωής µου ρηµαγµένα...». Το «Απελπισίτο» δείχνει την απελπισία. Βλέπει φως πουθενά; Εχει... αισιοδοξίτο ή καθόλου;

Το «Απελπισίτο» προτείνει να ανοίξεις τα µάτια σου, να πάψεις να κοιτάς πίσω στα... ρηµαγµένα της ζωής σου -της ζωής µας- και να βρεις τον τρόπο να διασωθείς, εσύ και η ψυχή σου. Μια χιονοστιβάδα έρχεται να µας παρασύρει όλους. Πρέπει να τρέξουµε και να βρούµε τρόπο διαφυγής, να µην αφεθούµε να µας πάρει µαζί της. Να µην κλείσουµε τα µάτια - κι ας είδαν πολλά και άσχηµα. Να µη χάσουµε το κουράγιο µας, όση κι αν είναι η απελπισία. Να αντιδράσουµε. Να υψώσουµε το ανάστηµά µας. Να µην τους κάνουµε τη χάρη, αυτό λέω. Να µην τους χαριστούµε... Όποιοι κι αν είναι αυτοί, όσα κι αν έταξαν και δεν τα τήρησαν, όσα υποσχέθηκαν και τα καταπάτησαν... Να ζητήσουµε το δίκιο µας. Όποιος κι αν είναι πάνω. Πρέπει να γίνει.