Γιάννης Σμαραγδής: «Σημασία έχει να υπάρξει κάτι μέσα σου που να σημαίνει κάτι»

«Θα πω μια φράση που υπάρχει στην ταινία και το τρέιλερ: «Χαίρομαι που είμαι άνθρωπος και Ελληνας». Αλλά εδώ ο Καζαντζάκης δεν χρησιμοποιεί τον όρο «Ελληνας» εθνολογικά αλλά ως ιδιότητα, δηλαδή όπως τον χρησιμοποιούσαν και οι μεγάλοι στοχαστές -Σίλερ, Γκαίτε- οι οποίοι έλεγαν ότι είμαστε Έλληνες υπό την έννοια ότι είμαστε κοντά σε μια συγκεκριμένη κατηγορία σύλληψης και οντότητας μέσα στο σύμπαν. Δηλαδή ο Ελλάδας είναι εγγύτερα στη συμπαντική αρμονία και την ομορφιά. Γι' αυτό είναι άδικο να κυριαρχούν σύμβολα ασχήμιας στη χώρα μας. Δηλαδή ο Παρθενώνας στέκεται εκεί ως αιώνια ομορφιά. Η ομορφιά που σε εντάσσει στη συμπαντική αρμονία και το θετικό στοιχείο της ζωής και του σύμπαντος. Αυτήν ακριβώς προσπαθώ να υπηρετήσω και εγώ με τις μικρές μου δυνάμεις. Και όταν λέω μικρός, εννοώ ταπεινός γιατί εμεις οι σκηνοθέτες πρέπει να πιάνουμε τα μεγάλα θέματα και να τα αισθανόμαστε βαθιά μέσα μας και να μην ξεχνάμε ότι ο κινηματογράφος είναι η μεγάλη λαϊκή τέχνη των καιρών μας την οποία οφείλουμε να υπηρετούμε με τις εσώτερες δυνάμεις ώστε να αναδειχθεί η ψυχή του θεάματος.

Γιατί το ζητούμενο κάθε φορά με το έργο τέχνης είναι να μπορεί να συνομιλεί με την ψυχή έτσι ώστε φεύγοντας ο θεατής να έχει αναβαθμίσει τη σχέση του με τον εαυτό του. Δεν ξεχνάω την κουβέντα ενός Αυστριακού επιχειρηματία που έτυχε να δει την ταινία και μου είπε συγκινημένος «με βοήθησε να ξαναβρώ τη χαμένη μου ελευθερία». Γιατί τα θέματα ποτέ δεν τα διαλέγουμε αλλά μας διαλέγουν και για να σε διαλέξει ένα έργο πρέπει να το αγαπήσεις πολύ. Θα ήθελα άλλωστε οι ταινίες που κάνω να μην έχουν όνομα σκηνοθέτη, αλλά να είναι ανώνυμες όπως τα αγγεία στην αρχαιότητα ή τα δημοτικά τραγούδια. Γιατί σημασία έχει να υπάρξει κάτι μέσα σου που να σημαίνει κάτι και άμα σημαίνει τότε έχεις φέρει εις πέρας τον ρόλο σου και έχεις μεσολαβήσει ώστε να μπορέσει να συμβεί αυτό όπως ακριβώς θα έπρεπε», λέει ο ίδιος στο Πρώτο Θέμα.