Λάκης Λαζόπουλος: «Ο κόσμος μας παρασύρει με το γέλιο του»

Αποκαλύπτουν και απρόοπτα περισταστικά που έχουν συμβεί στο σανίδι.

Τα τελευταία χρόνια η σάτιρα στην τηλεόραση έχει αναμετρηθεί με πολλά... μποφόρ! Μεγάλα τα κύματα... Σαν να μη θέλουν τα κανάλια ζωντανή σατιρική εκπομπή, για να κοιμούνται ήσυχες η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση. Ειδικά εσείς έχετε δεχτεί πόλεμο. Ο καλός ο καπετάνιος, όμως, στη φουρτούνα φαίνεται;

Λ. Λ.: «Ο κόσμος σε λίγο θα συνειδητοποιήσει ότι η απομάκρυνση των σατιρικών εκπομπών από την τηλεόραση είναι ένα σχέδιο. Από τη στιγμή που οι Γερμανοί αποφάσισαν τι θα γίνει στη χώρα μας, το πρώτο που ζήτησαν είναι να σωπάσουν όλες οι φωνές που είναι αντίθετες στην τηλεόραση, να μην αναπνέει τίποτα! Σιγά σιγά θα σιωπήσουν όλοι. Θα υπάρχουν εκπομπές στην τηλεόραση με παρουσιαστές που θα έχουν ακουστικά στα αυτιά και θα παίρνουν εντολές από τα αφεντικά τους. Θα έχουμε πλέον στην τηλεόραση μόνο «ελεγχόμενους αυτάκηδες». Ακριβώς σαν τα έργα τρόμου. Όποιος θα μιλά ελεύθερα στην τηλεόραση θα απομακρύνεται. Όποιο ιδιωτικό κανάλι, λοιπόν, καταφέρει και σπάσει πρώτο αυτήν τη συμφωνία θα κερδίσει την καρδιά του κόσμου και την τηλεθέαση. Στη χούντα έπαιζαν προγράμματα με θέαμα της... αποκοιμήσεως! Πλέον οι τηλεθεατές βλέπουν τηλεόραση σαν τους ασθενείς που είναι στο νοσοκομείο με τον ορό στο χέρι: με απάθεια. Οταν όμως ανακτήσει τις δυνάμεις του ο ασθενής, θα αναζητήσει τον λόγο για να ταξιδέψει ξανά»

Στην επιθεώρηση στην οποία πρωταγωνιστείτε φέτος, στο «Α-πε-λπι-σί-το», ταξιδεύει ο λόγος;

Σ. Φ.: «Ναι! Υπάρχει η πολύ καλή γραφή, η ιδιοφυής έμπνευση του Λάκη. Ο Λάκης είναι η καλύτερη πένα της Ελλάδας! Το «Α-πε-λπι-σί-το» είναι ένα πανηγύρι χαράς. Απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Πραγματικά, γίναμε ένας ωραίος θίασος. Ενωθήκαμε εγώ με τον Λάκη τόσο σκηνικά όσο και στη ζωή μας. Γίναμε καλοί φίλοι. Και όλο αυτό έγινε ακόμη πιο δυνατό με τη συμμετοχή νέων ηθοποιών. Καταλάβαμε όλοι μας στον θίασο, τόσο στην Αθήνα όσο και από αυτή τη μεγάλη περιοδεία μας στην επαρχία, η οποία και θα συνεχιστεί, ότι το κοινό λαχταρά να δει επιθεώρηση και να γελάσει με την ψυχή του. Και αυτό είναι μια θεατρική αποστολή! Ο λαός μας νιώθω ότι είναι ένας λαός που τιμωρείται για κάτι που έκανε και ήταν πολύ κακό. Κάναμε λάθη, αλλά τόσο μεγάλα; Πάντως θα ήθελα να προσθέσω κάτι σε όσα είπε ο Λάκης για την τηλεόραση. Πιστεύω ότι εδώ και χρόνια δεν έχουμε και τις καλύτερες τηλεοπτικές εκπομπές. Συγγνώμη, αλλά υπάρχουν πρωινές, μεσημεριανές και βραδινές εκπομπές που τις διαχειρίζονται όχι και οι πιο εγγράμματοι άνθρωποι του τηλεοπτικού τοπίου. Κάνει που το λέω ή τους προσβάλλω;»

Γελάτε και εσείς στη σκηνή;

Λ. Λ.: «Ναι, γιατί μας παρασύρει ο κόσμος με το γέλιο του. Κάτω γίνεται ένας αλαλαγμός. Η Σοφία και εγώ ξέρουμε πολύ καλά την κωμωδία. Αλλά μ’ αυτό το έργο το κοινό είναι σαν να έχει πάθει αμόκ. Απορούμε τι τους συμβαίνει και γελάνε τόσο. Και νομίζω ότι το βρήκα. Έρχονται και μας βλέπουν απελπισμένοι και ξαφνικά, όταν αντικρίζουν δυο πεσμένους ανθρώπους να σηκώνονται πρώτοι στη σκηνή και να χορεύουν, παίρνουν θάρρος και λένε από μέσα τους: «Λες και εμείς να μπορούμε να σηκωθούμε;» Είναι σαν να τελείωσε ο πόλεμος και δύο να σηκώθηκαν από το πεδίο της μάχης και να βγαίνουν και οι άλλοι από τα κρησφύγετα.

Μέσα από αυτό το έργο θέλουμε να πούμε στον κόσμο: «Πάρτε ξανά τα όπλα στα χέρια σας, γιατί τα έχουν πάρει οι εχθροί». Και ο τρόπος για να πάρουν ξανά τα όπλα είναι η σάτιρα, γιατί μιλά απευθείας στην ψυχή. Η επιθεώρηση είναι ένας αεροδιάδρομος που απογειώνει»