Φάνης Μουρατίδης: «Πρέπει να αλλάξει η κουλτούρα μας»

«Η προϋπόθεση είναι να βρίσκεται κάποιος σε θέση να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα ώστε να μην ισοπεδωθεί η συνείδηση του και ξαναμπεί στο κοπάδι. Πρέπει να αλλάξει η κουλτούρα μας, να αλλάξουν οι προτεραιότητες μας. Είναι το πρώτο μέλημα για να μπορέσει να αλλάξει η στάση μας στη ζωή. Είναι πολύ δύσκολο με την υπάρχουσα δεδομένη κατάσταση, όταν όλος ο κόσμος ξυπνάει το πρωί και σκέφτεται πώς να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ, πώς θα βρει τον επί ούσιον σήμερα, πώς θα καταφέρει να αφομοιώσει τον, ξένο που τον τρομάζει, πώς θα αντιμετωπίσει τον θυμό που εισπράττει από τους ανθρώπους που έχασαν την αξιοπρέπεια τους και πώς θα καταφέρει να υπάρξει σε μια πολιτική πραγματικότητα που του υπόσχεται τα πάντα και ταυτόχρονα τον δεσμεύει σε όλα. Μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα ο άνθρωπος ως μονάδα περιμένει συνεχώς κάτι να γίνει... Να έρθει ένας «σωτήρας» να τον σώσει από το αδιέξοδο που βρίσκεται. Εμένα αυτό που με κινητοποιεί είναι ότι η πραγματική ποιότητα ζωής βρίσκεται μέσα στη συνδιαλλαγή και στις σχέσεις αγάπης που διαμορφώνονται στην καθημερινότητα. Η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η αληθινή αγάπη για τη χώρα μας -όχι ο στυγνός εθνικισμός αλλά το συναίσθημα που έχει όραμα και κινητοποιεί- αυτή είναι για μένα η πραγματική κοινωνική επανάσταση»

Μια ταινία μπορεί να οδηγήσει σε μια τέτοια κινητοποίηση;

«Για να μας κινητοποιήσει ένα έργο τέχνης εν γένει, πρέπει ως πρόσωπα να έχουμε συνδιαλλαγεί με το πρόβλημα έντιμα. Αρκούν δύο δευτερόλεπτα να έχουμε βρεθεί όρθιοι να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα που μας τρομάζει. Μόνο έτσι καταλαβαίνεις με ποιον τρόπο να χρησιμοποιήσεις το «κλειδί» που σου δίνεται. Οταν ο άνθρωπος είναι έρμαιο των καταστάσεων δεν μπορεί να αξιολογήσει κανένα έργο τέχνης»

Αρα δεν πρέπει να περιμένουμε συνεχώς μια άνωθεν παρέμβαση.

«Οφείλουμε να είμαστε πιο γενναίοι με τις ζωές μας. Να μην περιμένουμε συνεχώς κάτι απ' έξω, γιατί αυτός που θα έρθει να μας σώσει υπόσχεται συνήθως με διαφορετικό τρόπο αυτά που έκανε ο προηγούμενος σωτήρας»

Αναφέρεστε κυρίως στους πολιτικούς μας. «Ναι, γιατί το «ζήσε τη ζωή σου» ακούγεται πολύ ωραίο, αλλά προϋποθέτει τη συνείδηση. Αλλιώς θα ζεις αυτό που σου λένε οι άλλοι ότι είναι καλό και όχι αυτό που αφορά εσένα. Η υπεύθυνη σχέση με τα πράγματα σου δίνει την πιθανότητα
να απολαύσεις τη ζωή σου», λέει στο Έθνος.