Λαμπρόγιαννη: «Δεν πιστεύω πως υπάρχουν άσχηµοι άνθρωποι. Αυτός ο «ρατσισµός» δεν µου άρεσε ποτέ»

Φοβήθηκες µήπως σε επισκιάσει η ερµηνεία της Γεωργίας Βασιλειάδου, η οποία διέπρεψε στον ρόλο της Ευτυχίας;

Ολοι αυτοί οι σπουδαίοι ερµηνευτές άφησαν το δικό τους έντονο αποτύπωµα στους ρόλους που καλούµαστε να παίξουµε εµείς, «κέντησαν» σ’ αυτούς, έγραψαν τη δική τους ιστορία και µας έδειξαν τον δρόµο. ∆εν νιώθω καµία σκιά. Νιώθω πως κάπου υπάρχουν - όπως και οι δικοί µας άνθρωποι που έφυγαν και µας συντροφεύουν σε ό,τι κάνουµε...

Το ανέβασµά σας είναι µια κωµωδία µετ’ ασµάτων, όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος ο Γιάννης Μπέζος...

Ναι, έγραψε υπέροχες µουσικές και τραγούδια ο Φοίβος ∆εληβοριάς, τα οποία «ντύνουν» την παράστασή µας, ενώ στο πλάι µας έχουµε τους εξαιρετικούς Γιάννη Στόλλα, Γιάννα Παπαγεωργίου, Ντένια Στασινοπούλου, Σταύρο Μαρκάλα, Κωνσταντίνα Νταντάµη και Θανάση Ισιδώρου.

Να θυµίσουµε λίγο την ιστορία των «Γαµπρών»...

Ο Βαγγέλης Τριάντης, ένας µεσήλικας κρεοπώλης, είναι απελπισµένος, καθώς η άσχηµη αδελφή του, Ευτυχία, είναι ανύπαντρη. Φοβερή ατυχία, γιατί, ακολουθώντας τους άγραφους νόµους της εποχής, για να παντρευτεί ο ίδιος πρέπει πρώτα να τακτοποιήσει την αδελφή του. Μάταια η αρραβωνιαστικιά του, η Λίνα, και η ανιψιά του, η Γιούλα, προσπαθούν να σουλουπώσουν και να εκµοντερνίσουν την παλιοµοδίτικη εµφάνισή της, που απωθεί κάθε υποψήφιο γαµπρό... Συν τοις άλλοις, η σπουδασµένη φιλόµουσος γαλλοµαθής Ευτυχία έχει τα κότσια και τον µεγαλοϊδεατισµό να απορρίπτει τους τροµαγµένους νυµφίους µέχρι που η ευτυχία τής χτυπά την πόρτα.

Για να ντυθείς την άσχηµη Ευτυχία... τσαλακώθηκες. Το φοβήθηκες ή όχι, ∆άφνη;

Κατ’ αρχάς δεν πιστεύω πως υπάρχουν άσχηµοι άνθρωποι. Αυτός ο «ρατσισµός» δεν µου άρεσε ποτέ. Είναι ένα ροµαντικό πλάσµα η Ευτυχία, µε πλούσιο εσωτερικό κόσµο, µε όµορφη ψυχή - και αυτή είναι που µετρά, νοµίζω. Πόσες φορές δεν έχει τύχει να δούµε όµορφα πλάσµατα και σε λίγα λεπτά να µη µας αφορούν; Σηµασία έχει το µέσα... Οσο για το «τσαλάκωµα» που λες, δεν θεωρώ ότι «τσαλακώνοµαι» ούτε πως «µεταµορφώνοµαι». Βάφοµαι για να βγω στη σκηνή και να «γίνω» ο ρόλος που καλούµαι να παίξω. ∆εν ανεβαίνουµε στο σανίδι για να παίξουµε τις όµορφες! Το κάνουµε για να προσεγγίσουµε την κάθε ηρωίδα και να «γίνουµε» εκείνη... Και αυτό είναι το µαγικό στη δουλειά µας. Οτι κάθε φορά αλλάζουµε πρόσωπα, γινόµαστε άλλες ηρωίδες. Η Ευτυχία έχει ιδανικά που δεν προδίδει, έχει «θέλω», έχει όνειρα και πασχίζει για αυτά κόντρα στην αντίδραση που έχει από τους γύρω της. Κι αυτό έχει σηµασία: να µην προδίδεις τα όνειρά σου και να παλεύεις να τα κατακτήσεις - είτε κερδίζεις, όπως η Ευτυχία, είτε όχι...

Πηγή: Real