Τάμτα: «Ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι είμαι ευάλωτη λόγω της διαφορετικής υπηκοότητάς μου»

«Καθόλου! Κανένας δεν μου είπε ποτέ κάτι, ούτε βίωσα κάποιο σνομπάρισμα όλα αυτά τα χρόνια στη δουλεία Είμαι όμως ένας άνθρωπος που δεν ψάχνομαι, δεν είμαι καχύποπτη με τους ανθρώπους, δεν κάνω δεύτερες σκέψεις. Αυτό είναι μεγάλη απελευθέρωση γιατί σε κάνει ευτυχή. Εξάλλου, ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι είμαι ευάλωτη λόγω της διαφορετικής υπηκοότητάς μου. Το μόνο πρόβλημα τα πρώτα χρόνια ήταν η γλώσσα», λέει στο Πρώτο Θέμα.

Λόγω και των προσωπικών της βιωμάτων θα μπορούσε να πει ότι έχει ιδιαίτερη ευαισθησία όταν βλέπει μετανάστη στη χώρα μας;

«Εχω ευαισθησία και μάλιστα μεγάλη! Πώς θα μπορούσε να συμβαίνει το αντίθετο, άλλωστε; Εγώ, βέβαια, υπήρξα τυχερή, με το αεροπλάνο ήρθα στην Ελλάδα, θυμάμαι όταν έφευγα από την ελληνική πρεσβεία στη Γεωργία κρατώντας τη βίζα στα χέρια και περνώντας ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμου, άγνωστοι άνθρωποι με ρωτούσαν γεμάτοι αγωνία: «Την πήρες τη βίζα;»
Οσοι δεν κατάφεραν να την πάρουν ήρθαν κρυμμένοι μέσα σε αμπάρια ή σε κουτιά χωρίς αέρα. Φυσικά και πονάω τους σημερινούς μετανάστες αποφεύγω όμως να τοποθετηθώ δημόσια σε τέτοια θέματα για έναν απλό λόγο: έχει αποδειχτεί ότι ένα μέρος του κόσμου δεν δέχεται εύκολα κοινωνικοπολιτικές απόψεις από καλλιτέχνες που υπηρετούν ένα πιο light είδος μουσικής», λέει η ίδια στο Πρώτο Θέμα.