Στέλιος Κρητικός: Είμαι θέμα μέσα στην ιστορία το γυμνό, δεν το βάλαμε εμείς για να κάνουμε εντύπωση

Εμφανίστηκες ολόγυμνος στη σκηνή...
«Είναι μια απόφαση... Για το έργο που θα παίξω, που θα αποφασίσω ότι μου ταιριάζει και θέλω να το κάνω, την απόφαση την παίρνω εγώ. Το διαβάζω, ακούω απόψεις, συζητάω με τη γυναίκα και με τα παιδιά μου πάντα, αλλά την απόφαση την παίρνω εγώ. θέλω να πω ότι ακολουθούν τη δική μου απόφαση, την αίσθηση και τη διαίσθηση που έχω εγώ για το έργο που θέλω να κάνω. Όταν δοκιμάζει τα όρια σου, την αντοχή σου, τις υποκριτικές σου ικανότητες και την εξέλιξη σου, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι σε μία παράσταση είναι το γυμνό. Είμαι θέμα μέσα στην ιστορία το γυμνό, δεν το βάλαμε εμείς για να κάνουμε εντύπωση»

Όταν σε παρακολούθησαν να παίζεις στη σκηνή γυμνός οι δικοί σου άνθρωποι, πώς το διαχειρίστηκες και ποια ήταν η δική τους αίσθηση; «Αν μπω στη διαδικασία να το σκεφτώ εκείνη τη στιγμή που παίζω το έργο και είμαι σ' έναν άλλο κόσμο θα έπρεπε να ήμουν θεατής και όχι πρωταγωνιστής. Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι. Δεν αισθάνομαι εκείνη τη στιγμή ότι με παρακολουθούν στη σκηνή η γυναίκα και τα παιδιά μου, δεν αισθάνομαι ότι εκτίθεμαι. Έχω ένα τεράστιο «κοστούμι», που λέγεται έργο. Υπάρχει ένας εμπνευσμένος άνθρωπος που έγραψε αυτό το αριστούργημα κι εγώ καλούμαι να φανώ αντάξιος των προσδοκιών και των δοκιμασιών που έχει ζήσει κι έχει αισθανθεί αυτός για να το γράψει. Από μόνο του αυτό σε απαλλάσσει αυτόματα από ενοχές και αρνητικά συναισθήματα για τι συμβαίνει»

Η σύζυγος και τα παιδιά σου τι είπαν όταν σε είδαν;
«Δεν μου είπαν, τίποτα, δεν το συζητήσαμε καν. «Υπάρχει και γυμνό στην παράσταση, εντάξει». Μου έχουν εμπιστοσύνη. Ήρθαν και με είδαν, μια χαρά, ήταν όλα καλά, με πολλή αγάπη. Μου είπαν ότι δεν βλέπεις καν το γυμνό δεν το προσέχεις. Δίνεται ωραία στον κόσμο σκηνοθετικά, αλλά και από τεχνικής άποψης, δεν προσβάλλει το έργο, ούτε τους θεατές», λέει ο ηθοποιός στο Λοιπόν.