Γιώργος Παρτσαλάκης: «Ο ρόλος που υποδύομαι μου θυμίζει τον πατέρα μου»

«Είναι έως και μη αντιμετωπίσιμο, αλλά το αντιμετωπίζω. Δεν έχω περιθώρια να κάνω τίποτα. Είμαι σε μία τηλεοπτική σειρά, «Το τατουάζ», και είμαι πολύ χαρούμενος. Τη γράφει η Βάνα Δημητρίου, η οποία είναι πραγματικά εμπνευσμένη. Έχει γράψει 100 επεισόδια. Είμαστε όλοι αγαπημένοι κι αυτό ισχύει. Δόξα τω θεώ, δεν υπάρχουν «ψώνια» στη σειρά, δεν υπάρχουν ψυχασθενείς και αρρωστημένες καταστάσεις, είμαστε όλοι με την πλάκα, το γέλιο και περνάμε υπέροχα. Είναι κάτι που το κάνω με πολύ κέφι και ενδιαφέρον. Το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ. Ο ρόλος που υποδύομαι μου θυμίζει τον πατέρα μου. Ο πατερούλης που υπερασπίζεται την οικογένεια και τα παιδιά του, το ζω πραγματικά».

Πώς το ζεις;
«Προσπαθώ να βγάλω το αίσθημα που μπορεί να έχει αυτός ο άνθρωπος, την πίκρα, τον πόνο, γιατί κάποια στιγμή πονάει πολύ, τον ισοπεδώνουν. Δεν έχει ενδιαφέρον αν είναι όλο ένα ψέμα. Βάζω πάρα πολλά στοιχεία από το χαρακτήρα μου στο ρόλο. Δεν νομίζω ότι μπορείς να κάνεις θέατρο χωρίς προσωπική διαδρομή, χωρίς εμπειρίες».

Βοηθάει η ζωή σε αυτό;
«Ακριβώς. Εξαρτάται πώς τη ζεις τη ζωή σου. Αν σε ενδιαφέρει το επώνυμο ρούχο, τα παπούτσια και όλα αυτά, που είναι αφρός, ένα τίποτα... Η χρυσόσκονη είναι ωραία, έχει ενδιαφέρον, αλλά αν δεν έχεις και τη σκόνη του χρόνου επάνω σου, δεν γίνεται εργασία. Είναι η φαντασία, η μεταδοτικότητα... Το ταλέντο, για μένα είναι η δυνατότητα αυτά που μου συμβαίνουν να τα μεταδώσω και να ακουμπήσουν κάπου. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτήν τη δυνατότητα από τον θεό ή δεν ξέρω από πού, δεν αποκτιέται αυτό», λέει στο Λοιπόν.