Γιώργος Αγγελόπουλος: Το όνειρο για την ιατρική, οι δυσκολίες και το ποδόσφαιρο

Μικρός ο Ντάνος ονειρευόταν να γίνει γιατρός. Τότε το παρατσούκλι του ήταν «Ντανάκι», αφού στη Σκιάθο αποκαλούσαν «Ντάνους» τους θείους του που είχαν τον περίφημο πια φούρνο. «Υπάκουο παιδί ήμουν. Αλλά και αντάρτης. Μέχρι τα 8-9 χρόνια μου ζούσα ανέμελα. Επαιζα, είχα φίλους, έκανα πολλά πράγματα στη γειτονιά. Ήμουν δραστήριος, είχα ασχολίες, ήμουν καλός μαθητής, ήμουν ανέμελος. Και είχα την ευλογία να μεγαλώνω στη Σκιάθο, έναν τόπο που προσφέρει και προσφέρεται για ανεμελιά. Μετά από κάποια γεγονότα σοβάρεψα και μεγάλωσα στη συμπεριφορά μου απότομα. Μικρός ήθελα να γίνω γιατρός. Μέσα από τις συγκυρίες που προέκυψαν, το άφησα το όνειρο. Έπρεπε να κάνω άλλα πράγματα. Μπήκα στη δουλειά από μικρός. Το ποδόσφαιρο ήταν το χόμπι που μου δόθηκε η ευκαιρία στα 18-19 μου να το κάνω επάγγελμα. Ενώ είχα ήδη ένα καλό εισόδημα, αποφάσισα να τα αφήσω όλα και να κυνηγήσω την ποδοσφαιρική καριέρα μου με πολύ λίγα χρήματα» αποκάλυψε στο Πρώτο Θέμα ο Γιώργος Αγγελόπουλος.

Μπορεί να μην πραγματοποίησε το όνειρό του, ωστόσο δηλώνει παραπάνω από ευχαριστημένος με τη ζωή του. Με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της. «Η μεγαλύτερη επιτυχία μου στη ζωή είναι ότι είμαι καλά με την οικογένειά μου. Περάσαμε δύσκολα, δεν είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που έχει περάσει δύσκολα στη ζωή, αλλά μέσα από τις δυσκολίες καταφέραμε να βγούμε ενωμένοι και να είμαστε αγαπημένοι. Αυτή είναι πολύ μεγάλη επιτυχία. Όσο για την αποτυχία που με ρωτάς, δεν τη θεωρώ αποτυχία. Μ’ αρέσει να αγκαλιάζω το λάθος και να μαθαίνω από αυτό. Αν αξιολογείς το λάθος ως θετικό, τότε γίνεται πολύ χρήσιμη η αποτυχία».