Φιόνα Γεωργιάδη: «Κάτι που έχω παρατηρήσει να υπάρχει στη χώρα μας είναι μια ανάγκη σοβαροφάνειας»

Η αέρινη παρουσία της, το ανήσυχο πνεύμα της και ο ισχυρός χαρακτήρας της δημιουργούν μία ξεχωριστή προσωπικότητα. Το νομικό της υπόβαθρο σίγουρα την καθόρισε αλλά δεν την όρισε όπως συνέβη με την υποκριτική τέχνη, στην οποία αποφάσισε μετέπειτα να εντρυφήσει και να τη σπουδάσει.

Πολυταξιδεμένη λόγω των σπουδών της, κοινωνός στοιχείων από διαφορετικές κουλτούρες, που έχουν αφήσει σίγουρα πάνω της το αποτύπωμά τους, βρίσκει τρόπο έκφρασης του καλλιτεχνικού πάθους της μέσα από την ηθοποιία.

-Ελλάδα-Αμερική, πού προτιμάς να βρίσκεσαι και να δουλεύεις;

«Θέλω να ζήσω στην Ελλάδα και να έχω τα μάτια μου ανοιχτά για πρότζεκτ που με ενδιαφέρουν, με συνεργάτες από τους οποίους θα έχω τη δυνατότητα να εμπνευσθώ, τόσο στην Αμερική όσο και οπουδήποτε αλλού. Έχω βίζα εργασίας για την Αμερική, απλώς επιλέγω τώρα να μείνω και να συμμετέχω, δοθείσης της ευκαιρίας, στα δρώμενα της χώρας μας γιατί αισθάνομαι ότι έτσι θα εξελιχθώ καλλιτεχνικά και προσωπικά. Άλλωστε, έχει μοναδική γοητεία να ερμηνεύεις στη μητρική σου γλώσσα» τόνισε στο Καρφί.

-Σε απογοήτευσε καθόλου η καλλιτεχνική επαγγελματική ζωή της χώρας μας;

«Κάτι που έχω παρατηρήσει να υπάρχει στη χώρα μας είναι μια ανάγκη σοβαροφάνειας. Μια αίσθηση ότι δεν αξιολογείσαι με βάση το ποιος είσαι αλλά πιο πολύ με βάση το ποιος φαίνεσαι. Οπότε αν θέλεις να κάνεις θέατρο (μοντέρνο, ποιητικό, αρχαίο), καλό είναι να μην έχεις π.χ. λογαριασμό στο Ιnstagram γιατί θα στιγματιστείς. Παρ’ ότι, αν κάποιος πάρει τον χρόνο να διαβάσει μια συνέντευξή σου ή ακόμα πιο σπουδαίο κάποιος σου δώσει το χρόνο να κάνεις μια κουβέντα μαζί του, γρήγορα θα διαπιστώσει την ουσία σου και τις προτεραιότητες σου. Άλλωστε, όλα τα σύγχρονα μέσα δικτύωσης δεν είναι κατ’ εμέ τίποτα άλλο παρά εργαλεία και ως εκ τούτου είναι καλά ή κακά, αναλόγως της χρήσης που τους κάνεις. Αυτό βέβαια είναι μόνο ένα εκ των συμπτωμάτων αυτής της νόσου, που παρατηρώ εν γένει στην κοινωνία μας.»

-Τι ποθείς για το μέλλον σου;

«Να ζω με χαρά και να δημιουργώ με φαντασία και όρεξη. Να μη βολευτώ ποτέ και να μην πάψω να ενδιαφέρομαι και να ελπίζω για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζω. Και πολλά άλλα που ακόμα δεν έχω τολμήσει να ποθήσω!»