Δημήτρης Καταλειφός: «Η πατρίδα μας κινδυνεύει αυτή τη στιγμή»
Ο Δημήτρης Καταλειφός δεν είναι μόνο ηθοποιός, είναι και δάσκαλος για τους νεότερους που θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική. Ως δάσκαλος λοιπόν αναδεικνύει νεότερους ηθοποιούς. Ανταγωνισμό νιώθει;
«Να παίζεις με τους μαθητές σου, είναι το απόλυτο. Η καλύτερη δυνατή ολοκλήρωση της σχέσης δασκάλου - μαθητή είναι όταν γίνονται συνεργάτες. Οσο για τον ανταγωνισμό, μου συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Θέλω να πηγαίνουν καλά, να διαπρέπουν. Νιώθω μεγάλη χαρά. Εχω την τύχη να είχα μαθητές που σκίζουν αυτή τη στιγμή, ξεκινώντας από τον Νίκο Κουρή, τον Χάρη Φραγκούλη, την Αγγελική Παπαθεμελή, τη Μαρία Καλλιμάνη, τον Αργύρη Πανταζάρα, την Εύα Μανιδάκη και πόσους ακόμη» τόνισε στο Βήμα.
-Εκπέμπετε μια γενναιοδωρία. Έρχεται συνεπεία της επιτυχίας;
«Νομίζω ότι οφείλεται στο DNA μου. Το χρωστάω στους γονείς μου, ιδίως στη μητέρα μου, την οποία έχασα φέτος, στα 100. Ηταν πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος. Και είναι το πιο σημαντικό, το νούμερο ένα προσόν. Το χειρότερο ελάττωμα για μένα είναι να είναι κάποιος τσιγκούνης, στα οικονομικά, στα συναισθήματα και στη δουλειά. Θεωρώ τη γενναιοδωρία ύψιστη αρετή. Αν με ρωτούσες τι μου αρέσει στον εαυτό μου, θα έλεγα πρώτα-πρώτα τη γενναιοδωρία».
-Αλήθεια, κύριε Καταλειφέ, σήμερα τι είναι η πατρίδα μας;
«Αυτή τη στιγμή αυτό που λέμε πατρίδα περιβάλλεται από πάρα πολλούς κινδύνους. Εγώ βλέπω με μεγάλο προβληματισμό, για παράδειγμα, το γεγονός ότι ο Καμμένος δεν μπόρεσε να καταθέσει το στεφάνι στα Ιμια, ότι στην Αθήνα αγοράζουν σπίτια όλο και περισσότεροι ξένοι, ότι υπάρχει το Μακεδονικό, ότι κινδυνεύουμε να γίνουμε ένα τουριστικό κράτος και τα παιδιά να γίνουν σερβιτόροι, γκαρσόνια. Θεωρώ ότι η πατρίδα μας κινδυνεύει αυτή τη στιγμή. Και είμαι άνθρωπος που θέλει μια πατρίδα ανοιχτή προς τον κόσμο, όχι κλειστή στον εαυτό της, αλλά να διατηρεί την ταυτότητά της. Φοβάμαι ότι κινδυνεύει να χαθεί η δική μας ταυτότητα».