Καβογιάννη-Κωνσταντίνου: «Η κρίση έχει επηρεάσει όλους τους τοµείς και φυσικά και το θέατρο»

Πάµε στο θεατρικό σας «πάντρεµα», όπου συστήνεστε ως «∆ιαβολογυναίκες». Πείτε µου ποια είχε την ιδέα και πώς βρήκατε τους καλύτερους συντελεστές;

Μ.Κ.: Η Καίτη, πριν από πολλά χρόνια, αγαπούσε αυτό το έργο και το συζητήσαµε ξανά φέτος. Συνέπεσαν, µάλιστα, οι απόψεις µας µε αυτές της Σάρας Γανωτή και του Νίκου Σταυρακούδη, που έγραψαν τη διασκευή του θεατρικού έργου, και η παρέα µας κατάφερε να πετύχει τον στόχο της.

Θα µου περιγράψετε την υπόθεση;

Μ.Κ.: «Οι ∆ιαβολογυναίκες», το κλασικό φιλµ-νουάρ του Ανρί-Ζορζ Κλουζό «Les Diaboliques» [βασισµένο στη νουβέλα «Celle qui n’était plus» («Εκείνη που δεν ήταν πια») των Πιερ Μπουαλό και Τοµά Ναρσεζάκ) µεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο, σε µια παράσταση γεµάτη ένταση, σασπένς και αναπάντεχες ανατροπές. Με φόντο ένα ιδιωτικό σχολείο στα περίχωρα του Παρισιού στις αρχές του 1950, µια απατηµένη σύζυγος και µια προδοµένη ερωµένη ενώνουν τις δυνάµεις τους προκειµένου να σκοτώσουν τον τυραννικό σύζυγο/εραστή τους σε κάτι που µοιάζει να είναι ένα τέλειο έγκληµα, αλλά τελικά πρόκειται για έναν εφιάλτη χωρίς τέλος.

Κ.Κ.: Μαζί µας παίζουν ο Νίκος Αρβανίτης, ο Σωτήρης Τσακοµίδης, ο ∆ηµήτρης Λιόλιος κι ο Μιχάλης Προσπαθόπουλος. Τη θεατρική διασκευή έχουν κάνει η Σάρα Γανωτή και ο Νίκος Σταυρακούδης, τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία ο Πάρις Μέξης και είναι µια παραγωγή της People Entertainment Group

Πώς είναι η αίσθηση να παίζει κανείς µε έναν κολλητό του φίλο στο θέατρο;

Μ.Κ.: Είναι υπέροχο δύο άνθρωποι αγαπηµένοι να βρίσκονται µαζί στη σκηνή. Είναι τύχη! Με έναν φίλο σου νιώθεις ασφάλεια, φροντίδα, έγνοια, ενδιαφέρον και αγάπη.

Κ.Κ.: Νοµίζω ότι το να παίζεις µε εξαιρετικούς ηθοποιούς, όπως είναι η Μαρία, είναι το σηµαντικό. Οταν είναι και η κολλητή σου φίλη, αυτό είναι το ιδανικό. Η συνωµοσία… επίθεση σκηνής.

Το «Τζένη Καρέζη», όπου παίζετε, πηγαίνει καλά, σε δύσκολους καιρούς. Η κρίση χτύπησε και το θέατρο;

Μ.Κ.: Ναι, η κρίση έχει επηρεάσει όλους τους τοµείς της ζωής και φυσικά και το θέατρο. Εµείς, ναι, ευτυχώς πηγαίνουµε καλά!

Κ.Κ.: Η κρίση και ο φόβος έχουν χτυπήσει τα πάντα. Το θέατρο, νοµίζω, λιγότερο. Οι καλές παραστάσεις πάντα θα ενδιαφέρουν τον κόσµο...

Κάνατε και οι δύο εναλλακτικά θεατρικά «χτυπήµατα» τα τελευταία χρόνια και το κοινό σάς ακολούθησε σε αυτά.

Κ.Κ.: ∆εν θα το ονόµαζα εναλλακτικό θέατρο. Το θέατρο είναι ένα. Κακές και καλές παραστάσεις υπάρχουν.

Πηγή: Real