Μάριος Φραγκούλης: «Με γεμίζει το κάθε πρωινό που ξυπνώ, είμαι γερός και τραγουδώ Θεοδωράκη»
Αισιόδοξος, ονειροπόλος αλλά και ρεαλιστής είναι ο Μάριος Φραγκούλης για το μέλλον της Ελλάδας. Ο αγαπημένος τραγουδιστής αναφέρεται στην εικόνα που έχουν οι ξένοι για εμάς αλλά και στο αν τελικά θα καταφέρει η Ελλάδα να ξεπεράσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια.
Πες μου τραγουδιστές που εκτιμάς βαθιά και θα ήθελες να «συναντηθείς» μαζί τους.
Να αναφέρω τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και εύχομαι σύντομα να βρεθούμε επί σκηνής με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Επίσης, τι καλά που θα ήταν να βρισκόταν το «concept» ή η ιδέα να κάνουμε μια σειρά από εμφανίσεις με τη Μαρινέλλα!
Είσαι από τους λίγους Ελληνες που κάνουν πραγματικά και όχι... φανταστικά διεθνή καριέρα. Πες μου πόσο σε γεμίζει χαρά το ότι έχεις κατακτήσει τόσο γόνιμο έδαφος στο εξωτερικό.
Πίσω από κάθε επιτυχία υπάρχει σκληρή εργασία. Πολλές ώρες δουλειάς και, πιθανόν, και πίκρες. Η διεθνής καριέρα είναι σίγουρα κάτι που μου δίνει εσωτερική δύναμη, αλλά, κάθε φορά που βρίσκομαι και τραγουδώ μπροστά σε Ελληνες, θέλω να κλάψω σαν μικρό παιδί και να μοιραστώ μαζί τους κάθε λέξη, κάθε στίχο, κάθε νότα.
Εφυγες έξω με υποτροφία. Πιστεύεις ότι, αν έμενες εδώ και δεν άνοιγες τα φτερά σου στο εξωτερικό, θα είχες κερδίσει «νίκες»;
Δεν μπορώ να απαντήσω υποθετικά. Τι θα είχε γίνει αν τα πράγματα για κάποιον λόγο γίνονται έτσι όπως γίνονται.
Ισχύει αυτό το πολυσυζητημένο «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της»;
Πολλές φορές κι εμείς οι Ελληνες τρώμε την Ελλάδα καταλαβαίνεις, φαντάζομαι, τι εννοώ. Ενα μουσείο κλειστό μια μέρα γιορτής, ένα μισογκρεμισμένο ολυμπιακό κτίριο.
Αλήθεια, μετάφερέ μου όσα ακούς εκτός Ελλάδας για μας. Τι εικόνα υπάρχει προς τα έξω σήμερα μετά το πρώτο «ρεύμα» ότι ναυαγούμε ως άλλος «Τιτανικός»;
Η εικόνα της Ελλάδας εκτός συνόρων: Μας ξέρουν και μας θαυμάζουν για το παρελθόν. Και οι πιο μορφωμένοι ξέρουν και αναλύουν. Ναι, θα υπάρχουν κι εκείνοι που ίσως λένε ότι οι Ελληνες δεν τα κατάφεραν. Αλλά κι αυτοί ακόμα μας θαυμάζουν και μας ζηλεύουν. Είμαστε ξεχωριστοί, είμαστε Μεσόγειοι, έχουμε ένα οικόπεδο πάνω στον πλανήτη πραγματικό φιλέτο. Και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.
Εσύ τι πιστεύεις, αλήθεια; Κινδυνεύουμε να βυθιστούμε ή θα καταφέρουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι;
Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Ναι, πιστεύω ότι δεν θα βυθιστούμε. Πιστεύω στη νέα γενιά, στα καλά μυαλά, στο εθνικό φιλότιμο. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Χρειάζεται και λίγη τύχη πάντα.
Ξέρω ότι είσαι θετικός και αισιόδοξος άνθρωπος. Τι σε γεμίζει λοιπόν αισιοδοξία και δύναμη;
Με δύναμη με γεμίζει αυτό το απίθανο, ζεστό, τεταμένο χειροκρότημα του κοινού. Γιατί να το κρύψω; Τροφοδοτούμαι από αυτό. Βγάζω την ψυχή μου, την καταθέτω στα πόδια του κοινού. Αυτό είναι η δύναμή μου. Με αισιοδοξία με γεμίζει το κάθε πρωινό που ξυπνώ, είμαι γερός και τραγουδώ με δύναμη εννιάχρονου Μίκη Θεοδωράκη και όλα τα άλλα.
Πηγή: Real