Ο Γιώργος Μεσσάλας δεν ξέχασε τη Ζωίτσα Λάσκαρη
Την ημέρα της ονομαστικής εορτής της Ζωής Λάσκαρη, την περασμένη Παρασκευή, έκλαιγε με λυγμούς πάνω από το μνήμα της.
Ήταν ο συνάδελφος και καλός της φίλος Γιώργος Μεσσάλας, ο οποίος δεν την ξέχασε και, όπως ανέφερε αυτόπτης μάρτυρας στην «Espresso», για όση ώρα έμεινε εκεί έκλαιγε άλλοτε με λυγμούς και άλλοτε σιωπηλά.
Ο γνωστός θεατράνθρωπος είχε μεγάλη αδυναμία στη σταρ του ελληνικού κινηματογράφου και η φιλία τους μετρούσε δεκαετίες. Στην επίσκεψή του στον τάφο της, μάλιστα, δεν πήγε με άδεια χέρια! Όπως μετέφερε η ίδια πηγή στην εφημερίδα, κρατούσε μια βουκαμβίλια, το αγαπημένο λουλούδι της ηθοποιού, την οποία εναπόθεσε πάνω στο παγωμένο λευκό μάρμαρο.
Την περισυλλογή του πάνω από το μνήμα διέκοψαν τρεις φοιτητές που σταμάτησαν και τον ρώτησαν αν ένιωθε καλά και ύστερα κάθισαν κοντά του μιλώντας για τη σπουδαία πρωταγωνίστρια.
«Οι σπουδαστές ήταν από τη Θεσσαλονίκη και βρέθηκαν στο κοιμητήριο για τον ίδιο λόγο. Έψαχναν να “βρουν” τη Ζωίτσα. Ωστόσο και άλλοι, απλοί άνθρωποι, παρά τον πόνο της απώλειας των δικών τους, στάθηκαν για λίγο μπροστά στον τάφο για ένα ύστατο αντίο», λέει το ίδιο πρόσωπο.
