Σταμάτης Γαρδέλης: «Θα ήθελα να ασχοληθώ και να προσφέρω στα κοινά»
Ο Σταμάτης Γαρδέλης ήταν το ποπ είδωλο της δεκαετίας του ’80 που ανέβαινε στη μηχανή του και τρέλαινε τα κορίτσια.
Τα τελευταία χρόνια τον βλέπουμε σπανίως στην τηλεόραση, εν αντιθέσει με το θέατρο και τη μουσική. Φέτος, επιστρέφει στη σκηνή, στο Θέατρο Μεταξουργείο, σε μια παράσταση που σκηνοθετεί και συμπρωταγωνιστεί η Άννα Βαγενά. «Είναι η παράσταση τριών διηγημάτων από το βιβλίο, της Βάσας Σολωμού - Ξανθάκη "Γλυκύτατη γαία πατρίς", που περιγράφουν με χιούμορ και τρυφερότητα τη ζωή των απλών ανθρώπων του χωριού, αλλά και την αγάπη για την πατρίδα και τα ιδανικά της ελευθερίας. Τρεις ηθοποιοί ενώνουν τρία διηγήματα ζώντας ρόλους επί σκηνής», περιγράφει ο ηθοποιός στο Secret.
Αυτό που προκαλεί, όμως, εντύπωση είναι η καθαρεύουσα που θα χρησιμοποιούν οι ηθοποιοί. «Είναι ύμνος στις ρίζες των λέξεων που βαθαίνουν στα παμπάλαια ελληνικά νοήματα και περιγράφουν με άψογες εικόνες την εποχή και τη φύση της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας μέσα στον περιβάλλοντα χώρο της. Η γλώσσα φωτίζει τη ζωτική ανάγκη του ανθρώπου να κρατηθεί στην ιστορία του», εξηγεί. Έζησε τη χρυσή εποχή της βιντεοκασέτας. Δεν θα έλεγε ότι ,του λείπει, αλλά ότι τη νοσταλγεί.
«Οι ταινίες που έκανα ανήκουν στην εποχή τους και σε πολλών τη νοσταλγία. Ο κινηματογράφος θα με γοητεύει πάντα. Οι ταινίες σήμερα μου αρέσουν και θεωρώ απαραίτητες τις προσπάθειες για τον προσανατολισμό μιας τέχνης που αποτυπώνει, απογειώνει, αποθεώνει, αλλά και οδηγεί-πολλές φορές, την κοινωνία μέσα από τα πρότυπα που προβάλλει».
Όσο για την πολιτική, με την οποία ασχολείται και τον ενδιαφέρει, τονίζει: «Θα ήθελα να ασχοληθώ και να προσφέρω στα κοινά, όταν θα υπάρξουν αυστηρότερα κριτήρια για τη σοβαρή δράση και την έντιμη σκέψη, τότε που θα μπορούσα να πω ότι σε αυτό τον χώρο ακόμα και οι διαφωνίες μας ενώνουν. Κάποια στιγμή, ακούστηκε το όνομα μου για υποψήφιος, αλλά είναι πρόωρο να μιλήσουμε για οτιδήποτε».
Γιατί πιστεύει ότι η «γενιά» του έκανε μια «παύση» μετά τα χρόνια της απόλυτης δόξας; «Για τη φυσική νομοτελειακή διαδοχή της, όπου κάποιοι στην επερχόμενη, νέα δόξα θα ενισχυθούν, άλλοι θα αφομοιωθούν, οι περισσότεροι θα αφανιστούν, μερικοί θα επιπλεύσουν, άλλοι θα μεταλλαχτούν και κάποιοι θα συνεχίσουν να πετυχαίνουν με τους καινούργιους, που θα φέρουν μαζί τους σιγά-σιγά τη δική τους διαδοχή και, έτσι ο κύκλος της ζωής θα συνεχίζεται, αδιαφορώντας για τον μικρόκοσμο μας, γιατί η ζωή είναι ακριβώς όλα αυτά που συμβαίνουν ενώ εμείς κάνουμε άλλα σχέδια».