Σοφία Φιλιππίδου: «Θέλω να είµαι γινόµενο! Αυτό µε απελευθερώνει»

Υπάρχουν στιγµές που νιώσατε, στην πορεία σας στο θέατρο, Δον Κιχώτης;

Πολλές φορές. Σε όλη µου τη ζωή κυνηγάω ουτοπίες και ανεµόµυλους. Και το ανέβασµα αυτής της παράστασης, η υλοποίηση ενός φοιτητικού ονείρου, ανήκει στη σφαίρα της ουτοπίας. Παίρνω ρίσκο, όµως δεν µπορώ να αντισταθώ στην φωνή µέσα µου. Ξοδεύω πολύ χρόνο και χρήµατα για να συστήσω στον κόσµο ένα -κατά τη γνώµη µου- αριστούργηµα, τιµώντας έναν αδικηµένο, παραγνωρισµένο, κακότυχο συγγραφέα, που πέθανε άδοξα και δεν ξέρουµε καν πού ετάφη.

Πόσο δύσκολα είναι τα «όχι» που είπατε και λέτε, προκειµένου να ακολουθήσετε τα όνειρά σας;

∆εν υπάρχει άλλη επιλογή. Πριν από το «όχι», υπάρχει ο δρόµος που διαλέγουν οι άλλοι για εσένα. Αυτοί που δεν σε γνωρίζουν δεν ξέρουν τίποτα για εσένα, πάρα µόνο την εικόνα σου, που έχουν αυτοί φτιάξει στο µυαλό τους ανάλογα µε τα συµφέροντά τους (τα προσωπικά και τα οικονοµικά). Στην αγορά είσαι ένα εργαλείο για να κάνεις τη δουλειά τους.

Οταν λοιπόν έρχεται η πρόταση, τι σκέφτεστε;

Προκύπτει το δίληµµα «να πάρω τα λεφτά και να τα δώσω στον ψυχαναλυτή ή να κάτσω σπίτι µου να κάνω µόνη µου την ψυχανάλυση και την αυτογνωσία µου»; «Τι έκανα λάθος»; Αυτό είναι πάντα το δικό µου ερώτηµα. Προσωπικά διάλεξα να πω πολλές φορές «όχι» και προσπάθησα να διαµορφώσω συνθήκες µέσα στις οποίες θα βασανίζοµαι λιγότερο.

Σήµερα τι θέλετε να είστε;

Σκέφτοµαι πως θέλω να είµαι αυτό που γίνοµαι µέσα από τις επιλογές µου, τις εµπειρίες, τα διαβάσµατά µου, την τύχη, τον χαρακτήρα, τις γνώσεις µου. Αυτό που γίνοµαι µέσα στη φύση, σε σχέση µε τους άλλους και µε το σύµπαν. Θέλω να είµαι γινόµενο! Αυτό µε απελευθερώνει.

Πηγή: Real