Θάνος Καλλίρης: «Γίναμε σε μία νύχτα τα απόλυτα pop idols των κοριτσιών!»
Ο Θάνος Καλλίρης έχει κάνει μεγάλη καριέρα στον χώρο του τραγουδιού και έχει αγαπηθεί από το κοινό. Πότε «μολύνθηκε» από το μικρόβιο μουσικής;
«Ήταν γραμμένο στο DNA μου. Ο παππούς μου, ο αδερφός της γιαγιάς μου, Κώστας Μπέζος ήταν το όνομά του, έγραφε τραγούδια. Έγραψε ίσως το πιο διάσημο ρεμπέτικο τραγούδι, την «Παξιμαδοκλέφτρα». Ήταν κολλητός με τον Αττίκ. Πέθανε από φυματίωση στην Κατοχή, πολύ νέος. Και ο μπαμπάς μου ήταν μουσικός επίσης, έπαιζε κιθάρα. Ο Τίτος Καλλίρης. Έχει παίξει με όλους τους μεγάλους καλλιτέχνες της εποχής του. Χατζιδάκι, Ξαρχάκο, Κατσαρό, Μουζάκη κ.λπ.» τόνισε στην Espresso.
-Άρα μεγαλώσατε μέσα στη μουσική...
«Έβλεπα τον μπαμπά μου να παίζει κιθάρα. Τη γρατζουνούσα κι εγώ, αλλά άργησα να την πιάσω. Πήγαινα β' λυκείου όταν ζήτησα να πάρω κιθάρα για μένα. Είμαι αυτοδίδακτος, αλλά προχώρησα πολύ γρήγορα. Με απίστευτα πολλές ώρες προσωπικής μελέτης. Η μάνα μου κλείδωνε τις κιθάρες για να διαβάσω κι εγώ είχα βγάλει αντικλείδι! Στη γ' λυκείου πήγα ωδείο, αλλά για φωνητική, πιάνο και αρμονία. Οχι για κιθάρα. Δεν τελείωσα τίποτα. Πήγα κατευθείαν φαντάρος. Άλλωστε, δεν χρειάζεται να σου μάθουν να γράφεις μουσική. Ή το ’χεις το ταλέντο ή δεν το ’χεις.»
-Ποια ήταν η στιγμή που σας άλλαξε τη ζωή;
«Ήταν το 1987. Γράψαμε ένα τραγούδι με τον φίλο μου Βασίλη Δερτιλή -ήμασταν οι Bang τότε- και αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε στη Eurovision. Τότε γινόταν διαγωνισμός, όχι ανάθεση, και υπήρχαν πολλές συμμετοχές. Στην κριτική επιτροπή πρόεδρος ήταν η Δήμητρα Γαλάνη. Κερδίσαμε, λοιπόν, το πρώτο βραβείο και πήγαμε στη Eurovision με πολλά όνειρα. Είχαμε πολύ μοντέρνο τραγούδι για τα ελληνικά δεδομένα και την εποχή. Βγήκαμε δέκατοι στους είκοσι δύο. Στενοχωρήθηκα πολύ. Δεν έβλεπα τον λόγο γιατί να μην είμαστε στην πεντάδα. Εκτός από το πρώτο που άξιζε, δεν θυμάμαι να μου άρεσε κανένα τραγούδι περισσότερο από το δικό μου, και δεν το λέω με έπαρση.»
-Έπειτα από αυτό;
«Γίναμε σε μία νύχτα τα απόλυτα pop idols των κοριτσιών! Τα πλάνα μας ήταν για το εξωτερικό. Γύρισα τον κόσμο από το ’87 μέχρι το ’90. Τότε η Ελλάδα δεν ήταν για συγκροτήματα. Δεν ήξεραν πώς να μας βγάλουν στη σκηνή. Αποφασίσαμε να τελειώσουμε, λοιπόν, με το συγκρότημα κι έτσι κυκλοφόρησα τον πρώτο μου δίσκο και έκανα την καριέρα που ξέρετε.»
-Μια και η Eurovision έγινε η αφορμή να αρχίσετε την καριέρα σας, πείτε μου την άποψή σας για τον φετινό διαγωνισμό.
«Το περίμενα ότι θα κερδίσει το Ισραήλ, γιατί είχα παρακολουθήσει τι λεγόταν και η νεολαία την έφερνε πολύ ψηλά τη Νέτα. Ηθελα, βεβαίως, να βγει η Κύπρος. Την άξιζε την πρωτιά. Πολύ ωραία εμφάνιση, εκπληκτική σκηνική παρουσία! Η ελληνική συμμετοχή ήταν πολύ επίφοβη, γιατί ήταν πολύ έθνικ το τραγούδι. Ή θα άρεσε πολύ ή θα αποκλειόταν.»