Survivor 2: Κωνσταντίνος Τσεπάνης:Ο δίδυμος αδερφός του, η καταγωγή και οι σχέσεις με τον μπαμπά του

Δημήτρης και Κωνσταντίνος μιλούν στο περιοδικό Down Town για την καταγωγή τους, αν ποτέ έχουν αντιμετωπίσει ρατσιστικά σχόλια αλλά και ποια είναι η σχέση με τον πατέρα τους!

Πείτε μου μερικά πράγματα, εσύ και ο αδερφός σου. Πού μεγαλώσατε;
Κωνσταντίνος: «Η καταγωγή μας είναι από την όμορφη Βόρεια Ήπειρο. Να το ξεκαθαρίσουμε· λίγο αυτό. Η Βόρεια Ήπειρος είναι μετά τα σύνορα της Αλβανίας, αλλά πρόκειται για ελληνόφωνα χωριά. Είμαστε Έλληνες, μαθαίναμε την ελληνική γλώσσα, ο παππούς μου είχε την ελληνική σημαία στο σπίτι μεγαλώσαμε με Έλληνες παππούδες, με Έλληνες γονείς. Η μητέρα μας ήταν δασκάλα στο ελληνικό δημοτικό σχολείο. Μια όμορφη και ευαίσθητη γυναίκα που μας μεγάλωσε με πολλή αγάπη. Ήρθαμε στην Ελλάδα για μια καλύτερη ζωή. Δημήτρης: «Είχαμε κόσμο στην Ελλάδα, είχαμε γνωστούς, συγγενείς, γι' αυτό κατεβήκαμε στην Αθήνα. Δεν μας έλειψε το φαγητό, δεν μας έλειψε τίποτα. Η μητέρα μου ήταν ένας μορφωμένος άνθρωπος, είχε μια καλή δουλειά. Αλλά ερωτευμένη με τον πατέρα μου, τον ακολούθησε στην Αθήνα»

Πώς ήταν τα πρώτα χρόνια σας στην Ελλάδα; Κωνσταντίνος: «Δουλεύαμε από τα 13 μας. Μοίραζα φυλλάδια, δούλευα σε καφετέριες. Η μητέρα μας δούλευε και αυτή από το πρωί μέχρι το βράδυ και είχε άγχος, δεν ήθελε να δουλεύουμε. Αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Ήθελα να έχω τα δικά μου χρήματα, να μπορώ να αγοράζω ό,τι θέλω. Στα 15 μου αγόρασα το πρώτο μου μηχανάκι. Είχα και ένα σοβαρά τροχαίο στα 16 μου, που πήγα να χάσω το πόδι μου. Έκανα δύο χειρουργεία. Βέβαια, όταν έγινα καλά, αγόρασα ξανά μηχανή. Μετά κάναμε πρακτική με τον μεγάλο αδερφό μας, που είναι κι αυτός υδραυλικός, και δουλεύαμε στο μαγαζί του, στον Νέο Κόσμο. Η αδερφή μας έχει φτιάξει τη δική της ταβέρνα στις Σπέτσες. Όλοι περάσαμε δύσκολα, γιατί τα φτιάξαμε όλα μόνοι μας. Δεν βρήκαμε τίποτα έτοιμο»

Σας έχουν αντιμετωπίσει ποτέ ρατσιστικά λόγω της καταγωγής σας;
Κωνσταντίνος: «Ποτέ. Βασικά μιλούσαμε ελληνικά, δεν διαφέραμε σε τίποτα. Δεν μπορούσαν να μας δουν ρατσιστικά, αλλά και να μας έβλεπαν, είχαμε πάντα τις κατάλληλες απαντήσεις. Βέβαια, δεν θα πέφταμε στο επίπεδο τους. Νομίζω, όμως, ότι έχει ξεπεραστεί αυτό. Δεν θεωρώ ότι η πλειονότητα των Ελλήνων είναι ρατσιστές»
Δημήτρης: «Το θέμα είναι να τι άνθρωπος είσαι και όχι από πού κατάγεσαι. Στην περίπτωση μας, αν ξέρει ο άλλος γεωγραφία θα ξέρει ότι η Βόρεια Ηπειρος είναι ελληνική και έχει Ελληνάρες. Η μάνα μας ελληνικά διδάσκει και ελληνικά ξέρει. Δεν ξέρει η γυναίκα αλβανικά. Τι να κάνουμε τώρα; Να την πούμε Αλβανίδα επειδή γεννήθηκε σε ένα χωριό που είναι δίπλα στην Αλβανία;»

Μιλάτε συνέχεια για τη μητέρα σας. Με τον πατέρα δεν έχετε επαφές;
Κωνσταντίνος: «Όχι, δεν μιλάμε εδώ και πολλά χρόνια. Κατά καιρούς μαθαίνουμε από γνωστούς μας και συγγενείς ότι είναι καλά, αλλά έχουμε πολύ καιρό να μιλήσουμε μαζί του»
Δεν μιλήσατε ούτε τώρα μετά το Survivor;
Δημήτρης: «Βασικά, εμείς δεν του δίνουμε πρόσβαση για να μας πάρει. Δεν μας έκανε κάτι ο άνθρωπος, αλλά ο καθένας έχει τη ζωή του. Έχουμε πάρει πάρα πολλή αγάπη από τη μητέρα μας και είμαστε πολύ δεμένοι μαζί της. Αν χρειαστεί κάτι θα τον βοηθήσουμε, όπως και να γίνει»

Κωνσταντίνε, από εδώ και πέρα τι θα κάνεις; θα συνεχίσεις με τα υδραυλικά;
«Δεν ξέρω τι μου γίνεται τώρα και τι προτάσεις θα έχω έπειτα από αυτό. Βλέπω στον δρόμο ότι πλέον είμαι αναγνωρίσιμος. Δεν θέλω όμως να αφήσω τη χειρωνακτική τέχνη. Μου αρέσει να μαστορεύω. Θα συνεχίσω να ασχολούμαι φυσικά και με τον αθλητισμό», λένε οι δυο τους στο Down Town.