Ζέτα Δούκα: «Δεν έχω κάτι να φοβηθώ, όταν αντιμετωπίζω τα πράγματα με σοβαρότητα»

Έχεις ψάξει το τι είναι αυτό που σε κάνει να ξεχωρίζει ως ηθοποιό;

Δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου, οι άνθρωποι που με βλέπουν μπορούν να μιλήσουν για τον οποιονδήποτε από εμάς. Αυτό είναι το νόημα για τον ηθοποιό, δεν κάνουμε πράγματα για εμάς, αλλά για τον κόσμο. Αντιμετωπίζω το ρόλο με πολύ μεγάλη σοβαρότητα, όποιος κι αν είναι αυτός, είτε είναι της Φλώρας, είτε οποιοσ­δήποτε άλλος του παγκόσμιου και κλασικού ρεπερ­τορίου. Προσπαθώ να βρω την αρχή, τη μέση και το τέλος του, να βάλω τα όποια στοιχεία πιστεύω από εμένα ή να εφεύρω κι άλλα, όπου χρειάζονται, προ­κειμένου να είναι ένας ολοκληρωμένος χαρακτήρας και να έχει υπόσταση πρακτική.

Δεν είχες κανένα φόβο;

Δεν φοβήθηκα στιγμή. Δεν έχω κάτι να φοβηθώ, όταν αντιμετωπίζω τα πράγματα με σοβαρότητα και αυτοδυναμία. Ο κόσμος που ήρθε και την είδε, μέσα στα πρώτα 5 λεπτά, ξέχασε ότι αυτή η παράσταση ήταν κάποτε και ταινία. Αυτό είναι το μεγαλείο και η επιτυχία της. Αν ήταν κάτι που θύμιζε την ταινία και δεν ήταν καλά ερμηνευμένο στην απόδοση του, δεν θα έκανε την επιτυχία που σημείωσε. Αν συνεχιζόταν η παράσταση, το πιθανότερο είναι να συνέχιζα, αλλά θεωρώ πολύ σοφή την απόφαση του Γιώργου Βάλαρη να μην το συνεχίσει και να το λήξει στη μεγάλη επιτυχία.

Είναι καλό να σταματάει κάτι στην επιτυχία του, δεδομένου ότι στην εποχή μας δύσκολα παραστάσεις σημειώνουν επιτυχία, λόγω πολλών παραγόντων;

Δεν ξέρω αν είναι δίκαιο ή άδικο, ξέρω όμως ότι είναι ωραίο. Μέσα στην παράσταση έκανα πολλούς καλούς φίλους. Με την Αγγελική Λάμπρη έχουμε πλήρη ταύτιση απόψεων, την αποκτήσαμε εκεί. Δεν τη γνώριζα πριν, εκεί γνωριστήκαμε. Η Αγγελική έγινε κολλητή μου φίλη. Φέτος μοιραζόμασταν ένα καμαρίνι και πάρα πολλές ώρες από τη ζωή μας, ταιριάξαμε. Γνωρίστηκαν τα παιδιά μας, οι οικογένειές μας και θα κάνουμε φέτος διακοπές μαζί, θα πάμε σ' ένα υπέροχο νησί. Πήρα πολλά πράγματα από την παράσταση.

Πηγή: Λοιπόν