Το εγκεφαλικό «γονάτισε» τον Αντώνη Ρεπάνη
Ο Γολγοθάς του δημοφιλή δημιουργό του λαϊκού τραγουδιού και η συγκίνηση και τα δάκρυά του όταν ακούει τον γιο του να παίζει στην κιθάρα μεγάλες επιτυχίες του
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και έχοντας πάντα στο πλευρό του την πολυαγαπημένη του σύζυγο Μαρία, ο Αντώνης Ρεπάνης προσπαθεί και πάλι να σταθεί στα πόδια του, χωρίς ωστόσο να μπορεί να επαναφέρει τη μνήμη που έχασε από το βαρύ εγκεφαλικό, το οποίο του στέρησε για πάντα τη δυνατότητα να τραγουδήσει ξανά.
Στο σπίτι του στα Πατήσια, ο Αντώνης Ρεπάνης άλλοτε βουρκώνει όταν ακούει τα τραγούδια του και άλλοτε κλείνεται στον εαυτό του. Η απώλεια μνήμης σε μεγάλο βαθμό τον έχει κάνει να μη θυμάται όσα βιώνει τα τελευταία δύο χρόνια, τα οποία τον έχουν καθηλώσει στο σπίτι του, μακριά από την πίστα της ταβέρνας Αστροφεγγιά, το στέκι της Πατησίων όπου για 22 ολόκληρα χρόνια κάθε βράδυ, κρατώντας το μπουζουκάκι του, αποθεωνόταν από τους θαυμαστές του.
Παρ' όλα αυτά, όταν ο γιος του -η κόρη του ζει μόνιμα στο εξωτερικό- βρίσκεται στο πατρικό του, κάθεται δίπλα του στον καναπέ και παίζει κιθάρα, ο μεγάλος μας τραγουδιστής αρχίζει να θυμάται τους στίχους - και ή σιγοντάρει στο τραγούδι ή δακρύζει από συγκίνηση. Πλέον οι δυνάμεις του τον έχουν εγκαταλείψει. Ο Αντώνης Ρεπάνης δεν είναι πια ο μεγάλος τραγουδιστής που από τις πρώτες βραδινές ώρες έως τα ξημερώματα «κελαηδούσε» και ακουγόταν σε όλα τα Πατήσια.
Η σύζυγός του Μαρία, μιλώντας στην Espresso, δεν μπορεί να κρατήσει τα δάκρυά της για τον δικό της άνθρωπο: «Ο Αντώνης μου μέχρι και το 2016 δούλευε κανονικά στην Αστροφεγγιά, όπου τραγουδούσε εδώ και 22 χρόνια. Από τότε όμως που έπαθε το εγκεφαλικό τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δεν θυμάται όσα πρέπει να θυμάται, ενώ έχουμε νοσοκόμα ώστε να τον πηγαίνει βόλτα εκτός σπιτιού. Η καλύτερή του παρέα όμως, είναι ο γιος μας, όταν πηγαίνουμε κάποιες φορές όλοι μαζί σε κάποιο ταβερνάκι».
Όλα άρχισαν πριν από περίπου εννέα μήνες, όταν ο καλλιτέχνης βρέθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη να παλεύει με τις συνέπειες του εγκεφαλικού. Από τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ δύσκολα και σε οικονομικό επίπεδο, αφού καθημερινά χρειάζεται να έχει δίπλα του αποκλειστική νοσοκόμα.
«Όλα αυτά τα χρόνια ο Αντώνης ήταν η κολόνα του σπιτιού μας. Τραγουδούσε σε κέντρο, παίρναμε μια μικρή σύνταξη είχε και τα πνευματικά δικαιώματα από τα τραγούδια, και μπορούσαμε να βοηθάμε και τα παιδιά μας. Από τότε που έπαθε το εγκεφαλικό, όμως, η ζωή μας είναι δύσκολη σε οικονομικό επίπεδο. Δεν μπορεί να τραγουδήσει πλέον, η ΑΕΠΙ έκλεισε και δεν παίρνουμε τα πνευματικά δικαιώματα, και ζούμε μόνο με τη μικρή σύνταξη» λέει βουρκωμένη.
Ο Αντώνης Ρεπάνης απέκτησε χρήματα ανάλογα με τη φήμη του; «Οχι, παιδί μου. Ο Αντώνης δούλευε σε μικρά κέντρα και ταβέρνες. Με τα χρήματά μας σπουδάσαμε τα παιδιά μας, τα μεγαλώσαμε και ζούσαμε αξιοπρεπώς. Ζούσαμε πάντα μια λιτοδίαιτη ζωή σε αυτό το μικρό σπίτι όπου μένουμε και τώρα. Ο Αντώνης ήταν πάντα οικογενειάρχης. Σπανίζει αυτό στο επάγγελμά του. Σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι. Το σπίτι μας γέμιζε όλο νότες. Ολοι πέρασαν από εδώ για να του ζητήσουν τραγούδι».
Υπάρχουν συνάδελφοί του που τον θυμούνται και τηλεφωνούν για να μάθουν νέα του. «Μόνο ο Γιώργος Μαργαρίτης. Κανένας άλλος, παιδί μου. Όταν ο Αντώνης ακούει ότι στο τηλέφωνο είναι ο Μαργαρίτης, χαμογελάει. Δυστυχώς, οι περισσότεροι συνάδελφοί του έχουν φύγει από τη ζωή και ο ίδιος νιώθει ότι είναι πλέον από τους τελευταίους που έχουν απομείνει».
«Οταν του βάζω δικά του τραγούδια, αρχίζει να τραγουδάει. Ομως τον έχω δει και να κλαίει. Ο Αντώνης ήταν ψυχούλα και έγραφε με την ψυχή του. Οσα τραγούδια ακούσετε είναι μια ολόκληρη ιστορία με αρχή, μέση και τέλος. Τραγουδούσε και έγραφε για τον απλό λαό. Γι’ αυτό αγαπιέται μέχρι και σήμερα» αναφέρει και συνεχίζει σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άνθρωπός της: «Δυστυχώς δύσκολα θυμάται στιγμές, όμως το προσπαθεί ο Αντώνης μου. Γι’ αυτό, άλλωστε, όταν έρχεται ο γιος μας και τραγουδούν μαζί εκείνος αμέσως παίρνει ζωή. Το τραγούδι για τον Αντώνη ήταν πάντα η ζωή του. Το χειροκρότημα για εκείνον, όταν βρισκόταν πάνω στην πίστα, ήταν “αγίασμα”».
Η Μαρία Ρεπάνη εκπέμπει SOS και για όσα συμβαίνουν με την ΑΕΠΙ. «Απλά πρέπει κάποιος να μας ενημερώσει τι θα γίνει με τα πνευματικά δικαιώματα όλων των συνθετών και των τραγουδιστών. Για τους παλιούς συνθέτες και τους τραγουδιστές ήταν ένα έξτρα βοήθημα για να τα βγάζουμε πέρα και να ζούμε με κάποια αξιοπρέπεια. Πλέον όμως και αυτό δεν υπάρχει και τα βάσανά μας είναι πολλά» καταλήγει.