Γιάννης Στάνκογλου: Ο τσακωμός στη μέση του δρόμου και οι βρισιές
Αντισυμβατικός, ευαίσθητος και πολύ αγαπητός τόσο στα media όσο και στο κοινό.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Γιάννης Στάνκογλου, μιλά για τη σχέση του με τα media αλλά και για το πως είναι ως άνθρωπος.
Τα media μπόρεσες να τα κρατήσεις έξω από τη ζωή σου;
«Τι εννοείς; Εγώ πήγα και μπήκα μέσα στα media. Εδώ και 13 χρόνια κάνω τηλεόραση, δίνω συνεντεύξεις, πάω σε εκπομπές. Είμαι μέρος του συστήματος»
Ξεκίνησες δηλαδή με το όνειρο να γίνεις μέρος αυτού του συστήματος;
«Ήμουν αντισυμβατικός και συνεχίζω να είμαι με κάποιον τρόπο. Όταν τελείωσα τη σχολή, το 2000, μου πήρε πέντε χρόνια μέχρι να κάνω τηλεόραση. Μου πρότειναν συνέχεια δουλειές και αρνιόμουν. Και σήμερα ακόμα. Δεν θα πω ναι σε κάτι που είτε έχει καλύτερα λεφτά είτε είναι πιο εύκολο. Θα προτιμήσω το δύσκολο, γιατί αυτό θα με πάει παρακάτω ως άνθρωπο και ως ηθοποιό. Από εκεί και πέρα, τα media είναι μέρος της δουλειάς μου. Ξέρω πως είμαι ένα πρόσωπο που με αναγνωρίζει ο κόσμος, τι να κάνω; Να κρύβομαι όταν θα μιλήσω πιο έντονα ή όταν θα πιώ ένα ποτό παραπάνω; Και στον δρόμο τσακώνομαι άμα τύχει».
Και όταν καταλαβαίνουν ποιος είσαι, ζητάς συγγνώμη; «Έχει τύχει να τσακωθώ με έναν τύπο ο οποίος έχει κατέβει από το αμάξι του και είναι ένα γομάρι, σωστό τέρας, και βριζόμαστε μέχρι που με αναγνωρίζει και μου λέει «έχε χάρη που είμαι θαυμαστής σου». Και του απαντάω «αν δηλαδή δεν ήσουν, θα με σάπιζες στο ξύλο; Αφού έχεις κάνει μ@λ@κία, ρε άνθρωπε, παραδέξου το».
Πότε ήταν η τελευταία φορά που τσακώθηκες; «Κάθε μέρα τσακώνομαι. Μπορεί, για παράδειγμα, να δω τον άλλο να πετάει κάτω τα σκουπίδια. Δεν θα το βουλώσω. Θα τον πλησιάσω και θα του πω «τι κάνεις, ρε μ@λ@κα, εκεί πέρα;»
Η αλήθεια είναι πως βγάζεις την εικόνα του ασυμβίβαστου, που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Δηλαδή, δεν θα σε κοιτάξει κάποιος και το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί είναι «τι γλυκός άνθρωπος».
«Κατά βάθος είμαι. Και γλυκός, και ευαίσθητος. Ίσως η διαφορετική εικόνα που περιγράφεις και βγαίνει στον κόσμο να προκύπτει από δικά μου θέματα και δικές μου ανασφάλειες, που δεν θέλω να φανερώσω στον καθένα. Αλλά κάποιος που με ξέρει, ξέρει ότι είμαι ευαίσθητος», λέει ο ίδιος στο Down Town.