Κώστας Κόκλας: «Δύσκολα µπορώ να περιγράψω αυτά που νιώθω παίζοντας στην Επίδαυρο»

Στον επόμενο τόνο, επιστροφή στην Επίδαυρο με τους «Αχαρνής». Πώς νιώθεις που γυρίζεις εκεί, Κώστα;

Τεράστια χαρά και αληθινό δέος! Ξέρεις, ασκούσε πάντα πάνω µου µια µαγεία αυτός ο µοναδικός χώρος που ποτίστηκε από τον ιδρώτα σπουδαίων ηθοποιών. Από τα χρόνια της δραµατικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου δεν χάναµε ούτε πρόβα ούτε παράσταση και θυµάµαι πως είχα µεγάλη λαχτάρα να παίξω σε αυτό. Μακάρι να µε αξιώσει ο Θεός να βρεθώ στην ορχήστρα του, έλεγα, και αισθάνοµαι τυχερός για τις φορές που βρέθηκα εκεί, αλλά και για τώρα που επιστρέφω µε άξιους συναδέλφους.

Πώς το νιώθεις το θέατρο της Επιδαύρου;

Σαν µια τεράστια, υπέροχη αγκαλιά, που δεν τη χορταίνεις και θέλεις µε κάθε ευκαιρία να χώνεσαι ξανά σε αυτήν. «Ρουφάω» κάθε στιγµή εκεί. Από τις πρόβες µέχρι τη µαγική ώρα που πέφτει ο ήλιος και πορευόµαστε από τα καµαρίνια στη σκηνή. Πρόκειται για µια ιεροτελεστία που µε συγκινεί βαθιά. ∆ύσκολα µπορώ να σου περιγράψω αυτά που νιώθω παίζοντας εκεί. ∆εν χωρούν σε λέξεις τα συναισθήµατα και η µέθεξη που µε κυριεύουν κάθε φορά.

Εκανες πραγματικότητα το όνειρο που είχες ως φοιτητής στη δραματική σχολή;

Εκανα πολλά όνειρα πραγµατικότητα στα περίπου 30 χρόνια που είµαι στον χώρο κι ένα από αυτά είναι ότι παίζω στο συγκλονιστικό αυτό θέατρο. ∆εν µου χαρίστηκε ποτέ τίποτα, εσύ το ξέρεις καλά από τα χρόνια που συµπορευόµαστε. ∆ούλεψα πολύ σκληρά και συνεχίζω γερά.

Επαιξε ρόλο στην ανέλιξή σου η τηλεόραση;

Επαιξε ρόλο στο ότι έγινα γνωστός στο πλατύ κοινό. Είχα κάνει κάποια βήµατα σε απόκεντρες σκηνές, σε πειραµατικές -και όχι µόνοδουλειές, αλλά, ναι, η τηλεόραση ήταν αυτή που εκτίναξε τις «µετοχές» µου και µε σύστησε σε ένα µεγαλύτερο κοινό.

Πηγή: Realnews