Χρυσοστόμου: «Είναι ψυχοφθόρο να χτίζεις μία σχέση και όταν αλλάζεις δουλειά να βγαίνεις από αυτή»
Ο Γιώργος Χρυσοστόμου σε συνέντευξή του αναφέρθηκε στις φιλίες που κάνει κατά καιρούς μέσα από συνεργασίες του.
Αισθάνεσαι μεγαλύτερη ασφάλεια όταν συναντιέσαι στη σκηνή με συναδέλφους με τους οποίους έχεις ξαναδούλεψει, όπως ο Μάκης Παπαδημητρίου, η Νάντια Κοντογεώργη και ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος;
Η εμπειρία μου, μου έχει δείξει ότι οι σχέσεις από συνεργασία σε συνεργασία αλλάζουν, είτε είναι καλές είτε είναι κακές. Γίνεται μια διαγραφή σε σχέση, με την προηγούμενη συνθήκη. Μου έχει τύχει να έχω σφαχτεί με συνάδελφο και μετά να έρχονται έτσι τα πράγματα και να είμαστε δίπλα δίπλα. Οι συνθήκες μας ενώνουν. Εγώ σταμάτησα να έχω συναισθηματικό δέσιμο με τις αμέσως προηγούμενες δουλειές μου, γιατί πάντα πληγωνόμουν. Οπότε κόβω τον ομφάλιο λώρο και ξεκινάω. Η κάθε παράσταση είναι τελείως μόνη της στην ιστορία και σε σχέση με τις σχέσεις των ανθρώπων. Ίσως προκαλεί περισσότερη χαρά όταν μαθαίνεις ότι θα είσαι με κάποιον που έχεις συνεργαστεί ξανά, αλλά στην πράξη είναι διαφορετικό. Για παράδειγμα, με τη Νάντια Κοντογεώργη, που παίζαμε μαζί στη «Μουρμούρα» το ζευγάρι, υπάρχει μια οικειότητα. Τώρα, όταν παίζει εκείνη εγώ είμαι πίσω και όταν παίζω εγώ εκείνη είναι έξω. Στο σίριαλ ήμασταν όλη μέρα οι δυο μας, λέγαμε τα εσώψυχά μας ενώ τώρα κάνει περισσότερο παρέα με τα κορίτσια. Δεν είναι κακό αυτό, απλά έτσι είναι η συνθήκη στη δουλειά. Όπως και με τον Μάκη Παπαδημητρίου, ανταλλάσσουμε δύο ατάκες στη φετινή παράσταση, ενώ στην προηγούμενη ήμασταν ντουέτο.
Τι εννοείς πληγωνόσουν;
Εννοώ ότι εγώ είμαι λίγο ρομαντικός σε κάποια πράγματα και πάντα τρώω τα μούτρα μου. θεωρούσα ότι κάποιοι είναι φίλοι και τελικά δεν είναι. Είναι στα πλαίσια μιας δουλειάς και μετά ο καθένας παίρνει τον δρόμο του.
Αυτό σου πήρε καιρό για να το συνειδητοποιήσεις;
Ναι, μου πήρε λίγο, γιατί μέχρι τότε υπήρχε η ανάγκη να συνδεθείς με ανθρώπους, να νιώσεις λίγο οικογενειακά, ίσως να ερωτευτείς μέσα σε έναν θίασο κ.τλ Αλλά όταν ο κοινός σας στόχος αλλάζει και ο καθένας ακολουθεί τον δρόμο του, αυτό σπάει. Μπορεί να κρατήσεις επαφή μετά για κάποιες εβδομάδες, αλλά μέχρις εκεί. Είναι έτσι οι συνθήκες στη δουλειά. Πραγματικά είναι ψυχοφθόρο να χτίζεις μία σχέση και όταν αλλάζεις δουλειά να βγαίνεις από αυτή. Γι’ αυτό το έχω αφήσει σε κάποιο πλαίσιο συμπάθειας, γιατί μετά σου λείπει σ άλλος, Χωρίζεις κάθε τόσο. Σκέψου ότι είσαι όλη μέρα με ένα άνθρωπο και ξαφνικά δεν τον ξαναβλέπεις! Δεν αντέχω και δεν μπορώ να το ζω άλλο αυτό, γι' αυτό πλέον θέλω και να επιλέγω φίλους εκτός δουλειάς.
Πηγή: mytv