Σοφία Φιλιππίδου: «Κόβω μόνη μου τα μαλλιά μου. Μου αρέσει αυτό το πράγμα»

Κόβετε μόνη τα μαλλιά σας;

Ναι, μου αρέσει αυτό το πράγμα και έχω μια επιδεξιότητα στα χέρια. Τώρα αν με ρωτούσατε «θα άνοιγες ποτέ κομμωτήριο;», θα απαντούσα «μάλλον όχι», γιατί το να χτενίζεις ή να κουρεύεις καλά δεν σε κάνει απαραίτητα καλό επαγγελματία.

Και το θέατρο πώς προέκυψε;

Ως παιδί πρώτα αγάπησα το γράψιμο και μετά το θέατρο. Μικρή ήθελα να γίνω ποιήτρια, αλλά τα ποιήματα που έγραφα ήταν μαύρα και σκοτεινά. Απελπισμένα θα έλεγα, πέραν του μελαγχολικού και κατώτερα των ποιητών.

Τα μάζεψα μια μέρα και τα έσκισα. θυμάστε κάτι από τα σκισμένα;

Θυμάμαι ότι έγραφα για έναν ποιητή που ήθελε να γίνει ποιητής, αλλά δεν έγινε ποτέ τελικά ποιητής και πέθανε. Και το χώμα που τον έθαψαν είχε πάνω παπαρούνες.

Πηγή: Down Town