Παντελής Βούλγαρης: «Περιμένοντας να ξεκινήσει το Φεστιβάλ, νιώθω σαν παιδάκι»

Ο Παντελής Βούλγαρης που είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ της Άνδρου από το 2015 μόνο υπερήφανος μπορεί να είναι παρά τις όποιες δυσκολίες.

«Περιμένοντας να ξεκινήσει το Φεστιβάλ, νιώθω σαν παιδάκι, όπως τότε που ήμουν μικρός και έμενα κοντά στον κινηματογράφο « Ήλεκτρα» στην Πατησίων. Έπαιζε κάποια ντοκιμαντέρ και εμείς τα παιδιά που μέναμε δίπλα, στην οδό Νάξου, ακούγαμε τον θόρυβο και τρέχαμε να μπούμε στην αυλή του σινεμά. Έτσι αισθάνομαι και τώρα. Ότι επιστρέφω πίσω. Έχω την αγωνία των επιλογών που έχουμε κάνει, αλλά εδώ και τρία χρόνια εισπράττουμε πολλή εμπιστοσύνη από τον κόσμο και τους καλλιτέχνες που έρχονται. Τον περασμένο χειμώνα δουλέψαμε πολύ προσεκτικά, ώστε να έχουμε στο πρόγραμμα ό,τι πιο σημαντικό υπάρχει», είπε στο Secret ο Παντελής Βούλγαρης.

Ο γνωστός σκηνοθέτης είναι από το 2015 καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ και κάθε χρόνο έχει μοναδικό στόχο να ξεχωρίζει τις πιο σημαντικές πολιτιστικές προτάσεις και να τις υλοποιεί στην Άνδρο, προσφέροντας μια υψηλού επιπέδου ψυχαγωγία, που αναδεικνύει το νησί.

Όσο για το αν έχει δυσκολίες αυτό το εγχείρημα, ο ίδιος είναι αποκαλυπτικός, «Θα σας φανεί περίεργο, αλλά το πρόβλημα είναι πως η Άνδρος έχει λίγα ξ¬νοδοχεία και δεν μπορεί να φιλοξενήσει πολύ κόσμο. Επίσης, από το κράτος δεν έχουμε καμία οικονομική στήριξη. Οικονομικά μας στηρίζουν οι χορηγοί μας και επιδίωξη μας είναι να καλύπτονται και κάποια χρήματα από τα εισιτήρια. Αλλά αυτό είναι λίγο δύσκολο, γιατί το θέατρο είναι χωρητικότητας μόνο 900 θέσεων, που σημαίνει πως μια συναυλία ενός πολύ δημοφιλούς τραγουδιστή δεν καλύπτεται από τα έσοδα».

Ο Παντελής Βούλγαρης μετρά 57 ολόκληρα χρόνια στον τομέα του πολιτισμού, ακολουθώντας την «αλήτικη» για πολλούς τέχνη του κινηματογράφου.

«Το αλήτικο δεν είναι πάντα άσχημος χαρακτηρισμός. Στη δουλειά μας σημαίνει ότι κάθε μέρα είσαι και αλλού. Είμαστε πάντα ένα τσούρμο ατόμων, τεχνικών και ηθοποιών, που όλοι προσπαθούν μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο να καταγράψουν αυτό που έχει ονειρευτεί ο σκηνοθέτης. Αυτό έχει απίστευτο ρίσκο, αλλά και αγάπη, πίστη, αναμονή. Πάντα με πήγαιναν μπροστά η επιμονή μου και η εντιμότητα μου. Ήξερα τις οικονομικές μου δυνατότητες και πάντα είχα στόχο να προστατεύω τους ηθοποιούς, για να συνεργάζομαι μαζί τους όσο το δυνατόν καλύτερα Αυτός είμαι. Αυτό που με ξεκουράζει είναι η έρευνα, η μουσική, η ιστορία, τα παιδιά μου και η γυναίκα μου»