Σταμάτης Φασουλής: «Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι το παρελθόν»

Φοβάσαι τον χρόνο;

Όταν τον αντιλαμβάνομαι με πιάνει πανικός. «Χτυπάει πισώπλατα ο χρόνος», που λέει και το τραγούδι. Δεν έχω καλές σχέσεις μαζί του. Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Και τώρα να πεθάνω, μια χαρά θα είμαι. Φοβάμαι την αρρώστια, τον πόνο και τον εξευτελισμό του σώματος και του πνεύματος. Αυτό δεν θέλω. Ειλικρινά λέω πως και σήμερα να φύγω, μια χαρά θα είμαι. Δεν πιστεύω ότι χανόμαστε μετά. Κάτι άλλο γίνεται μετά, κάτι θα υπάρχει. Τα έχει κάνει τόσο ωραία η φύση, θα έχει φροντίσει και για το μετά. Άσε που έχω και μια περιέργεια του τι θα γίνει.

Βλέπεις ανθρώπους από το παρελθόν;

Σπανίως βλέπω. Μιλάμε στα τηλέφωνα. Δεν υπάρχει κάτι, αλλά δεν συναντιόμαστε. Έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στο μέλλον. Πολλές φορές δεν μου αρέσει να σκέφτομαι το παρελθόν. Λέω «πέρασε αυτό, πέρασε και εκείνο, το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε». Το «αχ τι ωραία που ήτανε, τότε» δεν μου αρέσει. Κοιτάω τώρα τι γίνεται. Άλλωστε, το παρελθόν το κουβαλάς μέσα σου. Έχει, κάνει καταγραφή στην ψυχή σου. Υπάρχει στον τρόπο που κινείσαι, στον τρόπο που μιλάς, στον τρόπο που σκέφτεσαι, που ερωτεύεσαι. Το παρελθόν δεν είναι κάτι ξέχωρο από εσένα, είσαι εσύ. Δεν έχει νόημα ούτε να το αρνηθείς ούτε να το επικαλεστείς. Και επίσης πρέπει να υπάρχει και κριτήριο, γιατί ο χρόνος εξιδανικεύει τα πράγματα. Λέμε «τι καλά που :; ήταν τότε», και άμα το εξετάσεις με τη λογική θα δεις ότι δεν ήταν, και τόσο καλά. Υπάρχει νόστος για τα παλιά, αλλά 'δεν υπάρχει άλγος. Δηλαδή δεν πονάω για τα παλιά. Και δεν μου μένει και καιρός να σκεφτώ.

Πηγή: Down Town