Δέσποινα Καμπούρη: «Πώς τα παιδιά μου χάρισαν μια ισορροπημένη ζωή»
Ακούω φίλες μου συχνά να παραπονιούνται για προβλήματα στη δουλειά τους, με επαγγελματικές κόντρες και συγκρούσεις που δεν τελειώνουν στο γραφείο αλλά τις απασχολούν σε τόσο μεγάλο βαθμό που τις «κουβαλούν» και στο σπίτι. Όλη τους η ζωή ξεκινά και τελειώνει μέσα σε ένα γραφείο με την προοπτική της μεγάλης καριέρας.
Σε μια φάση που δεν έχουν ερωτική σχέση, ή ένα φλερτ να τους εξιτάρει συναισθηματικά, ρίχνουν όλο τους το βάρος στην επαγγελματική εξέλιξη. Η προοπτική της καριέρας τους γίνεται εμμονή γιατί πολύ απλά δεν έχουν κάτι άλλο σημαντικό να τους «κλέβει» από τον χρόνο τους. Πάνε εκεί που βλέπουν. Πάνε εκεί που πιστεύουν ότι υπάρχει πιθανότητα να... ευτυχήσουν.
Το κατανοώ απόλυτα. Το έχω ζήσει και το έχω περάσει. Για κάποια περίοδο της ζωής μου το μόνο που με εδιέφερε πραγματικά ήταν να καταξιωθώ επαγγελματικά. Έκανα ό,τι μπορούσα για να το καταφέρω. Δούλευα ατέλειωτες ώρες, πήγαινα οπουδήποτε υπήρχε επαγγελματικό ενδιαφέρον και δεν έλεγα ποτέ όχι στους προϊσταμένους μου. Ως εκ τούτου, η ζωή στο γραφείο είχε γίνει χωρίς να το καταλάβω, η πραγματική μου ζωή. Επομένως οτιδήποτε συνέβαινε στο επαγγελματικό μου περιβάλλον επηρέαζε σε τεράστιο βαθμό την ζωή μου έξω από αυτό.
Διαβάστε περισσότερα στο Mothersblog.gr
