Ζαμπέτογλου-Αναγνωστόπουλος: «Δεν συνεννοούμαστε ποτέ για τις ερωτήσεις που θα κάνουμε»

Γνωρίζονται πολλά χρόνια και η σχέση τους έχει δοκιμαστεί.

Τσακώνεστε ποτέ;

«Παλαιότερα πιο συχνά, τώρα όχι και τόσο. Όλοι οι καβγάδες μας όμως αφορούσαν τη δουλειά. Βέβαια και η Νάνσυ άλλαξε, δεν είναι ο άνθρωπος που ήταν παλαιότερα στα περιοδικά. Πριν από τον γάμο της ήταν ένα κορίτσι που την ενδιέφερε μόνο η καριέρα της. Η ζωή της, η διασκέδαση της, οι επιλογές της ήταν μέσα στη δουλειά της. Οπότε φαντάζεσαι πόσο απαιτητική υπήρξε. Μεγαλώνοντας έβαλε -και πολύ σωστά- άλλες προτεραιότητες στη ζωή της» αποκάλυψε στο Down Town ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος και η Νάνσυ Ζαμπέτογλου συνέχισε: «Να δώσω και τη δική μου εκδοχή των πραγμάτων; Εγώ όταν ήρθα στην Αθήνα, το 1996 δεν ήρθα για πλάκα .'Ηρθα για να κάνω μεγάλη καριέρα, όπως την είχα εγώ στο μυαλό μου. Αλλιώς καθόμουν στη μαμά μου και στον μπαμπά μου στη Θεσσαλονίκη, μια χαρά περνούσα. Είχα πολύ συγκεκριμένα όνειρα, οπότε δεν είχα καιρό για χάσιμο. Το πίστευα αυτό που έκανα, ήμουν σοβαρή, είχα μια ευθύνη, τους μισθούς όλων των ανθρώπων που δούλευαν στο περιοδικό αυτό. Οπότε, αν ερχόταν κάποιος και μου έλεγε «έχασα, τη γάτα μου και ξέχασα να γράψω το κείμενο», δεν μασούσα. Το περιοδικό ήταν πρώτο και έπρεπε να παραμείνει και ας χαλούσα εγώ τις δημόσιες σχέσεις μου. Όχι ότι είχα και ποτέ. Πάντως και τώρα αν χρειαστεί μπορούμε να ξαναγράψουμε όλο το περιοδικό οι δυο μας. Το 'χουμε ξανακάνει και στο παρελθόν»

Θανάσης: «Καλά, τώρα μεγαλώσαμε. Ξέρεις τι ωραία κείμενα έγραφα στα 25 μου; Τα διαβάζω τώρα και λέω τι ωραία γραπτά! Πλέον νιώθω ότι δεν μπορώ να γράψω τόσο καλά»

Έχετε ρόλους; «Υπάρχει ο καλός και ο κακός;

Θανάσης: «Όχι, δεν έχουμε ρόλους, ούτε συνεννοούμαστε ποτέ για τις ερωτήσεις που θα κάνουμε. Καμιά φορά η Νάνσυ μπορεί να με σοκάρει με τον τρόπο που μπορεί να πει την πιο σκληρή αλήθεια, αλλά με χαμόγελο. Εγώ θα κομπλάρω να το πω. Όχι ότι λέει κάτι το αδιανόητο. Θα πει το πασιφανές»

Νάνσυ: «Εγώ θέλω να λέω την κοινή λογική. Επίσης, δεν αποθεώνουμε τους celebrities. Είμαστε άνθρωποι που θαυμάζουμε τη μόρφωση, την καλλιέργεια, το επίπεδο κάποιου ανθρώπου. Όχι το μέγεθος της διασημότητας του»