Δήμητρα Ματσούκα: «Ελάχιστα αντιλαµβάνοµαι αν οι άλλοι ασχολούνται µε τη ζωή µου»

Τελευταίο σου «χτύπημα» σε αυτήν ήταν οι «Κούκλες», που υπήρξαν από τα πρώτα θύματα της κρίσης στο Mega. Ισχύει ότι έριξαν πιο νωρίς την αυλαία τους ή όχι;

Κλείσαµε στα επεισόδια που είχαµε συµφωνήσει εξαρχής. Αυτό θυµάµαι εγώ από µια σειρά που, ούτως ή άλλως, δεν θυµάµαι πολλά, παρά µόνο την ηρωίδα µου, την Κορίνα, που ήταν δώρο για κάποιον που ήθελε να κάνει έναν ακραίο χαρακτήρα, τόσο στις κωµικές όσο και στις δραµατικές του στιγµές.

Το «Είμαστε στον αέρα» ήταν η σειρά που φτιάχτηκε από μια γερή παρέα στο Μεγάλο Κανάλι. Τι έχεις κρατήσεις από τότε, Δήμητρα;

Με ρωτάς για σειρές που, αν και αγαπώ, λίγα πράγµατα θυµάµαι. Οι ηρωίδες που µου έδωσαν µεγάλες συγκινήσεις τηλεοπτικά ήταν από τον «∆ρόµο» και το «Ξέχασέ µε» του Βασίλη Τσελεµέγκου και από τα «Ματωµένα χώµατα» του Κώστα Κουτσοµύτη. Από το «Είµαστε στον αέρα» θυµάµαι τη χαρά να συνεργάζοµαι, µόλις είχα τελειώσει τη σχολή, µε σπουδαίους ηθοποιούς, σε µια σειρά που υπήρξε µια εναλλακτική «ροκ» πρόταση για την τότε τηλεοπτική πραγµατικότητα. Αλλωστε, εκεί έγινε και η γνωριµία µου µε τον Ιεροκλή (σ.σ.: Μιχαηλίδη) και έτσι κάπως ήρθε και η συνεργασία µας στους Αγαµους Θύτες, όπου µετά από οντισιόν ήµουν η πρώτη γυναίκα που έπαιξε κείµενο, πραγµατικά ως κωµική ηθοποιός πλέον, στη συγκεκριµένη οµάδα. Εκεί µε είδαν και κάπως έτσι πέρασα και την οντισιόν για τη Γωγώ στην σειρά «Κάτι τρέχει µε τους δίπλα».

Στην οποία σειρά οι μετοχές σου... χτύπησαν κόκκινο! Ησουν ήδη γνωστή, αλλά εκεί… έπεσαν όλοι πάνω σου. Τρόμαξες από την τόση δημοσιότητα εκείνο τον καιρό;

Μπα, όχι! Ούτε που την καταλάβαινα, κάτι που ισχύει µέχρι σήµερα. Είµαι σταθερά µε έναν τρόπο στο δικό µου σύµπαν, ελάχιστα αντιλαµβάνοµαι αν οι άλλοι ασχολούνται µε τη ζωή µου. Συνήθως το καταλαβαίνω όταν δικοί µου άνθρωποι µου µεταφέρουν κάτι που άκουσαν ή διάβασαν. Πάντως, µετά τη Γωγώ, µια εµπειρία µοναδική χάρη στο ταλέντο του Βασίλη Νεµέα, πήγα να παίξω στο ∆ΗΠΕΘΕ Αγρινίου σε παράσταση που σκηνοθετούσε ο σπουδαίος Νίκος Μαστοράκης. Ηταν µια κίνηση που µε αποµάκρυνε από όλον εκείνον τον χαµό που συνέβαινε µε εµένα και τα µέσα. Ανώδυνα το πέρασα, λοιπόν, και πολύ δηµιουργικά.

Πηγή: Realnews