Μάρα Μεϊμαρίδη: «Φυσικά και πιστεύω ότι λειτουργούν τα μάγια και τα ξόρκια»

Η συγγραφέας-ψυχαναλύτρια σε πρόσφατη συνέντευξή της, ανέφερε επίσης αν τα μάγια και τα ξόρκια είναι ξεπερασμένα και αν αφορούν μόνο τον έρωτα.

Πώς αποφασίσατε να προχωρήσετε στη θεατρική μεταφορά του best seller σας;
«Το θεωρούσα πολύ δύσκολο να ανέβει στο σανίδι, με την έννοια ότι μέσω του βιβλίου ο αναγνώστης ζει τη Σμύρνη, μυρίζει τη Σμύρνη, είναι σαν να τρώει τα φαγιά της, ζει τους έρωτες της, τα μπουγιούμ, τα μάγια δηλαδή, τις φυλές που ζούσαν εκεί που ήταν ανάκατες. Εμεινα όμως ενθουσιασμένη γιατί ο Σταμάτης Φασουλής το μετέφερε υποδειγματικά. Υπήρχαν και στο παρελθόν προτάσεις, όμως για κάποιον λόγο δεν ευδοκιμούσαν. Φαίνεται την Κατίνα δεν την ενδιέφερε. Ο,τι πει αυτή γίνεται τελικά.
Κάποιος θα υποστήριζε ότι το 2018 μοιάζουν κάπως παρωχημένα ή έστω ξεπερασμένα τα μάγια και τα ξόρκια.
«Ξεπερασμένα; Ας γελάσω. Φυσικά και πιστεύω ότι λειτουργούν τα μάγια και τα ξόρκια. Αυτά όλα γίνονταν κάποτε εμπειρικά. Εάν κάποιος διαβάσει τον Φρόιντ ή το περιοδικό «Νeuroscience», μια χαρά τα εξηγούν πώς πιάνουν όλα αυτά. Είναι ζήτημα του εγκεφάλου, ο οποίος φοβάται ή δεν φοβάται. Οταν δεν φοβάσαι, τολμάς. Οταν φοβάσαι, κάθεσαι στα αυγά σου. Σε διαβεβαιώνω ότι μπορεί να εξηγηθεί για ποιον λόγο πιάνουν όλα αυτά τα ξόρκια».

Πώς ακριβώς;
«Θα σε βάλω να διαλέξεις οποιαδήποτε πολυκατοικία θέλεις στην Αθήνα. Και θα πάμε στο κατώφλι να πετάξουμε κάτι που το συλλογικό ασυνείδητο θεωρεί κακή μαγεία. Ένα κουκλάκι καρφωμένο με ήλους, πόδια από κότες δεμένα με αίματα, κάτι που να θεωρείται κακό. Το 10% του εγκεφάλου που είναι το συνειδητό θα έλεγε «τι μαλακίες είναι αυτές;», Ο ίδιος όμως άνθρωπος έχει και ασυνείδητο, το οποίο φοβάται και λέει: «Κάποιος με εχθρεύεται». Θα πάρουμε, λοιπόν, δύο καρέκλες και θα καθίσουμε στο απέναντι πεζοδρόμιο της πολυκατοικίας. Θα αρχίσεις να βλέπεις πόσα φέρετρα θα βγουν από εκεί μέσα, πόσα νοσοκομειακά θα μεταφέρουν αρρώστους, πόσοι ορισμοί και τσακωμοί θα γίνουν. Γιατί;»

Μιλάτε δηλαδή για αυθυποβολή;
Φυσικά. Ερχεται εδώ μια κοπέλα και μου λέει: «Κυρία Μάρα, δεν μπορώ να βρω άντρα, έχω φτάσει στα 38, τι θα κάνω, όλες οι φίλες μου έχουν παντρευτεί». Αρα έχει μπει σε μια κρίση πανικού και ότι δεν θα επιλεγεί για να κάνει τη βιολογική της καριέρα. Ξέρετε, ο μόνος σκοπός της ύπαρξης ενός όντος είναι η διαιώνιση του είδους. Κανένα άλλο δεν είναι το νόημα. Οι παλιές μάγισσες θα της λέγανε: «Κάνε αυτό το ξόρκι και θα βρεις άνδρα». Και έπιανε. Ερχομαι και αναρωτιέμαι: Γιατί; Τη βάζω κάτω την κοπέλα και της λέω: «Πες μου για τον γάμο της μάνας σου με τον πατερά σου». «Α, την κεράτωνε, η μαμά έκλαιγε, μας εγκατέλειψε», μου λέει. Πώς θα κάνει σχέση μια κοπέλα που έχει πρότυπο τον πατέρα επικίνδυνο, άρα γι' αυτήν όλοι οι άνδρες είναι επικίνδυνοι; Γράφει, λοιπόν, στο κούτελο, χωρίς να το αντιλαμβάνεται, «ε, άνδρες, μακριά από μένα, δεν σας θέλω». Η ίδια δεν το καταλαβαίνει και λέει «δεν υπάρχουν άνδρες» .Υπενθυμίζω ότι το Λεκανοπέδιο έχει 5 εκατομμύρια κατοίκους, άρα αποκλείεται να μην υπάρχουν- ή «ό,τι και να βρίσκω είναι χάλια» φυσικά, γιατί αυτό το πρότυπο του πατρός γνώρισε. Ή την καθίζεις κάτω έξι χρόνια σε ένα ντιβάνι ψυχοθεραπείας, αλλά μετά από έξι χρόνια θα είναι 45, πάει η μήτρα, τη χάνεις, ή κάνεις ό,τι οι παλιές. Δίνεις ένα ξόρκι, μια τελετή. Γιατί το ασυνείδητο δεν καταλαβαίνει από λόγια δυστυχώς. Ολα τα μαγικά λόγια είναι αυτά που μιλάνε απευθείας στο ασυνείδητο»

Τα ξόρκια αφορούν μόνο στον έρωτα;
«Υπάρχουν ξόρκια, απ' ό,τι βρήκα γραμμένα, για κάθε ανθρώπινη ανάγκη και για κάθε ανθρώπινο συναίσθημα. Πέντε είναι όλα κι όλα: χαρά, λύπη, ντροπή, φόβος, θυμός».

Και οι πελάτες σας είναι κυρίως γυναίκες;
«Τα κορίτσια κυρίως με επισκέπτονται και με εμπιστεύονται», λέει στο Gala.