Πιατάς-Κοντογεώργη: Όλα όσα είπανε για την «Παναγία των Παρισίων»

Ο Δημήτρης Πιατάς αγνώριστος στον ρόλο του Κουασιμόδου και η Νάντια Κοντογεώργη ως πανέμορφη Εσμεράλδα.

Η ζωή του Κουασιμόδου είναι ένας συνεχής πόνος;

«Ο συνεχής πόνος του Κουασιμόδου είναι μια λειτουργία που τον κάνει να μην την αισθάνεται, γιατί τη συνήθισε».

Μόνη του παρηγοριά ο ναός, στους χώρους του οποίου αισθάνεται ασφαλής και αποδεκτός;

«Ο ναός είναι το σπίτι του, αφού δεν γνώρισε άλλο. Θεωρεί τον εαυτό του προνομιούχο, ζει στη Νοτρ-Νταμ, καράκεντρο στο Παρίσι, δίπλα από τον Σηκουάνα».

Για την Εσμεράλδα βιώνει την τραγωδία του ανεκπλήρωτου έρωτα;

«Γιατί τραγωδία; Ο ανεκπλήρωτος έρωτας έχει... διάρκεια!».

Πώς νιώσατε με την πρώτη σας μεταμφίεση σε πανάσχημο κωδωνοκρούστη;

«Το πρόβλημα δεν είναι πώς νιώθω, αλλά ότι δεν μπορώ να με δω, ευτυχώς» εξήγησε ο Δημήτρης Πιατάς στον Τηλεθεατή και η Νάντια Κοντογεώργη συνέχισε για την παράσταση που θα υποδύεται την Εσμεράλδα.

Η «Παναγία των Παρισίων» είναι μία συγκλονιστική καταγγελία της ανισότητας στην απονομή δικαιοσύνης, αλλά και ένας ύμνος στην ανθρωπιά, στην καλοσύνη και στον έρωτα;

«Το διατυπώσατε υπέροχα. Δεν έχω να προσθέσω κάτι. Μόνο πόσο συγκινούμαι κάθε φορά με αυτό το έργο και τους χαρακτήρες, οι οποίοι σε στιγμές που κρίνεται η ζωή τους προτάσσουν την αγάπη ως μόνη λύτρωση».

Η Εσμεράλδα, η σαγηνευτική Τσιγγάνα, είναι τόσο αγνή, αφελής και παράδοξα ανέγγιχτη από την κοινωνική αθλιότητα;

«Μα γι' αυτό είναι και σαγηνευτική! Όπως χαζεύουμε με δέος τα μωρά, τα αμόλυντα από την κοινωνική επιταγή της διαστρεβλωμένης ενηλικίωσης».

Το να βρίσκεσαι κοντά σε παιδιά ενεργοποιεί όλες εκείνες τις αισθήσεις και τα χρώματα, που έχουν εκλείψει από τον κόσμο των μεγάλων;

«Ευλογία! Περιμένω πώς και πώς να γεμίσει το θέατρο παιδιά και να μοιραστούμε τις αλήθειες της ζωής, μέσα από μια ιστορία σημαντική και γεμάτη συναισθήματα»

Ταυτίζεστε σε κάποια σημεία με τον Κουασιμόδο και την Εσμεράλδα;

«Φυσικά! Ο Κουασιμόδος μέσα μου είναι όλες μου οι ανασφάλειες και οι στιγμές που με κατακρίνω και με τιμωρώ ή δεν αφήνω να αναπτυχθούν. Η Εσμεράλδα είναι οι φορές που νιώθω ελεύθερη, φωτεινή, καθαρή από σκέψεις και λογικές επεξεργασίες. Οι παρορμήσεις μου και οι αυτοματισμοί μου, η παιδικότητα μου, ο ερωτισμός».