Κατερίνα Λέχου: «Τα τελευταία 30 χρόνια λέω κάθε φορά ότι δεν αντέχω τόσο στρες»
«Σχεδόν ενάμιση χρόνο πριν ο Στέλιος Μάινας με προέτρεψε να διαβάσω το βιβλίο του Χέρμαν Κοχ. Ο Στέλιος έχει στενές φιλίες με Ολλανδούς καλλιτέχνες και τον φέρνουν σε επαφή με νέα έργα που αξίζει να ανεβάσει».
Αυτή είναι η ιστορία πίσω από τη συμμετοχή της Κατερίνας Λέχου στο ψυχολογικό θρίλερ «Το δείπνο» δίπλα στον Στέλιο Μάινα, τον Λάζαρο Γεωργακόπουλο, την Κατερίνα Μισιχρόνη και τον Γιώργο Καστανίδη.
Στο «Δείπνο» παρακολουθούμε δύο παντρεμένα ζευγάρια που συναντιούνται σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο. Οι δύο άντρες είναι αδέρφια με προοδευτικές απόψεις διαπαιδαγώγησης που κρύβουν επιμελώς ένα απύθμενο κενό επικοινωνίας που χάσκει ανεκπλήρωτο, αλλά και την έλλειψη ουσιαστικής τρυφερότητας μεταξύ τους.
«Τα τελευταία 30 χρόνια λέω κάθε φορά ότι δεν αντέχω τόσο στρες. Και κάθε φορά ζω την ίδια κατάσταση μέχρι να μπει το κοινό στο θέατρο και να δούμε την παράσταση στην τελική της μορφή. Γιατί το θέατρο είναι ένα καθημερινό στοίχημα. Είναι interactive, δεν υπάρχουμε χωρίς το κοινό και είναι τεράστια ήττα να μην περάσει καθόλου το μήνυμα της παράστασης», λέει η ηθοποιός στο περιοδικό Gala.
Τι θα ήθελε να ακούσει όταν πέσει η αυλαία από τους θεατές; «Πιστεύω ότι το καλό θέατρο συγκινεί. Κινεί δηλαδή διάφορες διαδικασίες και δημιουργεί ερωτήματα. Στο «Δείπνο» βλέπουμε τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ακόμη κι αν δεν συμφωνεί κάποιος με τους ήρωες μας θα αναρωτηθεί για τη σημασία του καλού και του κακού. Και θα καταλήξει στην προσωπική ευθύνη. Όταν έρχεται κάποιος θεατής μετά την παράσταση, κάνω mute. Σημασία δεν έχουν τα λόγια αλλά το βλέμμα, τα μάτια λένε όλη την αλήθεια. Δεν μπορούν να πουν ψέματα», λέει η ίδια.