Φάνης Μουρατίδης: «Αν δεν κάνεις οικογένεια, δεν θα μάθεις τι είναι η ζωή»
Ύστερα από έντεκα χρόνια σχέσης, οΦάνης Μουρατίδης και η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους έχουν αποκτήσει δύο αγοράκια, 10 και 9 ετών.
Ποιος είναι ο απολογισμός που κάνει ως σύζυγος και ως πατέρας;
«Αν δεν κάνεις οικογένεια, δεν θα μάθεις τι είναι η ζωή. Μέχρι τότε απλώς τη φαντασιώνεσαι. Θεωρώ ότι τη ζωή την ανακαλύπτεις όταν δημιουργήσεις οικογένεια. Εκεί αλλάζει το αίσθημα της ευθύνης, αλλάζουν οι προτεραιότητες και παύεις να είσαι ο πρωταγωνιστής. Αν συνεχίσεις να είσαι ο πρωταγωνιστής, κάτι δεν πάει καλά. Όταν έχεις οικογένεια, θα χρειαστεί να συνθηκολογήσεις, να αναλύσεις και να επεξεργαστείς ακόμα και τους θυμούς σου. Κανείς δεν μας έχει εκπαιδεύσει για το συγκεκριμένο θέμα. Πάμε ξυπόλυτοι στα αγκάθια. Από την άλλη, τότε ξεκινάει το πραγματικό ενδιαφέρον. Στη δική μου περίπτωση, κύριο μέλημά μου είναι να φροντίζω τα παιδιά μου, να τα προστατεύω και να μη δημιουργώ ανισορροπίες. Εν ολίγοις, η οικογένεια είναι μια ανάληψη ευθύνης. Είναι κάτι που δεν γνωρίζεις πώς θα το κάνεις εκ των προτέρων, οπότε είναι φυσιολογικό να γίνουν λάθη, να σε πιάσει απελπισία, να συμπεριφερθείς άσχημα, να ζήσεις σκοτάδια, χαρές, μοναδικές στιγμές, συγκινήσεις και πράγματα που θα σου μείνουν αλησμόνητα. Έχω ζήσει όλο το πακέτο. Το δύσκολο κομμάτι είναι να αντέξεις. Και οι δυο μας λοιπόν είμαστε στον αγώνα και αντέχουμε» λέει στο People.
Τον Ιανουάριο του 2018 κυκλοφόρησε στα Μέσα η είδηση ότι το ζευγάρι χωρίζει, ωστόσο ο ίδιος το διέψευσε σε συνέντευξή του.
«Αυτό που με εξοργίζει είναι η κακοήθεια. Μέχρι στιγμής δεν έχω εισπράξει κακοήθεια από τα media. Η παραπληροφόρηση πάντα υπήρχε» ξεκαθαρίζει.
Ως πατέρας έχει αγωνίες όσον αφορά το μεγάλωμα των παιδιών του; «Η μεγαλύτερή μου αγωνία είναι το πώς θα καταφέρω να μην παρέμβω και να μην επηρεάσω δραματικά μια προσωπικότητα που έρχεται. Θέλω οι προσωπικότητες των παιδιών μου να ανθίσουν στο δικό τους επίπεδο. Θέλω να τους δω να μεγαλώνουν, να έχουν φίλους, σχέσεις, να είναι καλά και να ζήσω κι εγώ κάποιες ωραίες στιγμές τους».
Πώς θα αντιδρούσε άραγε αν κάποιος από τους δύο τού έλεγε ότι θέλει να κάνει σπουδές πάνω στην υποκριτική; «Έχουν εξοικειωθεί με τη δουλειά μας. Τους αρέσει και το διασκεδάζουν κιόλας. Είναι ωραίοι τύποι τα παιδιά μου. Έρχονται, βλέπουν τις παραστάσεις μας, αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα να σκεφτούν κάτι αντίστοιχο για το δικό τους μέλλον».