Γιάννης Στάνκογλου: «Δεν πάω παράλληλα με τους χαρακτήρες που υποδύομαι»
Ο Γιάννης Στάνκογλου λίγες μέρες πριν την παράσταση «Γιούγκερμαν» μίλησε για το έργο και το μήνυμα που θέλει να περάσει.
Ο Γιάννης Στάνκογλου είχε διαβάσει το έργο όταν ήταν 23 χρονών και τώρα ήρθε η στιγμή για να παίξει σε αυτό.
Ποιο είναι το βαθύτερο μήνυμα που θέλει να περάσει το έργο;
«Υπάρχουν πολλά μηνύματα που περνιούνται κατά τη διάρκεια της παράστασης, αλλά το βαθύτερο, νομίζω, είναι το ταξίδι του κάθε ανθρώπου μες στην ψυχή του. Είναι ένα ψυχαναλυτικό κείμενο με τον τρόπο που είναι δομημένο, από την εξαιρετική διασκευή που έχει κάνει ο Στρατής Πασχάλης, και λίγο καβαφική, γιατί ο καθένας έχει τη δική του Ιθάκη»
Η κοινωνικοπολιτική κατάσταση της μεσοπολεμικής Ελλάδας, όπου διαδραματίζεται το έργο, συνδέεται άμεσα ή έμμεσα με τη σημερινή;
«Δυστυχώς, ναι. Λίγο-πολύ συμβαίνουν πράγματα τα οποία γίνονται ακόμα και τώρα, αλλά δεν θέλω να αναφερθώ περαιτέρω. Κατά κάποιον τρόπο έτσι είμαστε εμείς σ' αυτή τη χώρα. Πριν από περίπου δέκα χρόνια που κάναμε «Το Νησί», μου είχαν φέρει μια εφημερίδα του '30 και, τελικά, τα ίδια ονόματα αναφέρονταν και τότε και τώρα. Αντίστοιχα, τα ίδια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα»
Μελετώντας τον ρόλο, ανακάλυψες άγνωστες πτυχές του εαυτού σου;
«Συνήθως δεν πάω παράλληλα με τους χαρακτήρες τους οποίους υποδύομαι. Σίγουρα βάζω δικά μου στοιχεία, γιατί δεν γίνεται αλλιώς, ενώ με κάποιους άλλους ταυτίζομαι ή εκνευρίζομαι. Το θέμα για μένα είναι ότι μέσα από αυτόν τον χαρακτήρα μου δίνεται η ευκαιρία να εξερευνήσω και άλλες δικές μου υποκριτικές πτυχές. Πραγματικά είναι δύσκολο αυτό το οποίο καλούμαι να κάνω. Είναι σχεδόν πενήντα-εξήντα διαφορετικές σκηνές μες στο έργο και εξήντα διαφορετικοί χαρακτήρες. Όπως προανέφερα, όλο αυτό είναι δύσκολο και, ταυτόχρονα, γοητευτικό. Με βάζει σε μια διαδικασία να λειτουργώ σαν χαμαιλέοντας και υποκριτικά»
Σε κάθε δουλειά σου ανεβάζεις όλο και πιο ψηλά τον πήχη. Όμως, αυτό το «στοίχημα» σε φόβισε;
«Κοίταξε, για μένα είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους κάνω αυτή τη δουλειά. Δηλαδή να ασχολούμαι με πολύ ουσιαστικούς, «βαθείς» ρόλους και διαφορετικούς ο ένας από τον άλλον, είναι κάτι το οποίο λίγο-πολύ με ωθεί στο να προχωρήσω παρακάτω. Σίγουρα κάποιες στιγμές επέρχεται η κούραση, αλλά όταν ανεβαίνεις στη σκηνή και έχεις μια καλή παράσταση και αισθάνεσαι ότι ο κόσμος δέχεται και συνταξιδεύετε σ' αυτό που του παρουσιάζεις, όλα τα άλλα μετά είναι καλά» είπε στο Mytv